Otele geldiklerinde Beril hiç oyalanmadan odasına çıkarak duşa girdi. Hızlıca bir duş alıp odaya tekrar geçtiğinde ısrarla odasının kapısı çalıyordu. Gayri ihtiyari kapıya giderek yarım açtı ve kapının arkasından sadece havlu sarılı başını uzattı. Bornozu kısaydı ve en önemlisi çıplak sayılırdı.
"Affan bey!" Diye şaşkınca soluduğunda Affan kapıyı itekleyerek sorgusuzca içeri girdi. Beril dengesini kaybetti ama çabuk toparlandı. Şaşkın gözlerle ona bakarken "Ne oluyor?" Diye sordu.
"Onu sana sormak lazım!" Dediğinde Beril ona şaşkınlıkla Affan'da hayranlıkla bakıyordu.
Beril çıplaklığından utanarak kuşağını sıktığında Affan ona doğru bir adım attı.
"Ne söylemem gerekiyor acaba?"
"O adam için mi süsleniyorsun böyle?" Diye sorduğunda çileden çıkmak üzereydi.
"Ne saçmalıyorsun sen?"
"On
