เช้าวันต่อมา...
"มาค่ะเด็ก ๆ เดินมาตั้งแถวเร็ว..." เสียงหวานของร่างบางที่พาเด็ก ๆ มายืนเตรียมตัวเคารพธงชาติเหมือนทุกครั้งเอ่ยขึ้น ซึ่งเด็กน้อยก็ต่างมีงัวเงียบ้างตามประสา ทว่าในตอนนั้นเอง อลินญาที่ยืนอยู่ก็เหลือบไปเห็นร่างสูงคุ้นเคยของใครบางคนกำลังเดินตรงไปยังรถหรูที่จอดอยู่ไม่ไกล
"พี่ทรายคะ เดี๋ยวอลินมานะคะ" เจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มหันไปเอ่ยบอกรุ่นพี่สาวที่ยืนอยู่ ทรายก็ยิ้มพยักหน้ารับรู้ทำให้คนตัวเล็กรีบสาวเท้าเดินออกไปหารองประธานหนุ่มที่กำลังเดินออกมาจากตึก
"กินข้าวเช้าหรือยังคะ" เสียงหวานเอ่ยถามคนตรงหน้าหลังจากที่มายืนดักชายหนุ่ม ใบหน้าใสเต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใสอย่างเช่นทุกครั้ง ผิดกับร่างสูงที่ยืนอยู่
"หลบไป" ปากหนาเอ่ยบอกร่างบางเสียงเรียบ อลินญาเองก็ชะงักไปอยู่ไม่น้อย
"ยังอารมณ์ไม่ดีอยู่อีกเหรอคะ" หญิงสาวถามตาแป๋วด้วยความเข้าใจว่าอีกคนยังคงอารมณ์ขุ่นมัวอยู่ ทว่า...
"ฉันพูดไม่เข้าใจหรื
