บทที่สิบ

2123 Words

พอได้ยินความจริงจากปากคนที่ตนเรียกท่านว่าแม่มาตลอด พลอยฝันกลับอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ใจดวงน้อยแตกสลายแทบยืนไม่อยู่แต่ก็ได้รู้ในคำตอบที่เคยสงสัยแล้ว เหตุผลนี้สินะท่านถึงไม่เคยทำดีใส่หรือแม้กระทั่งมองด้วยสายตารักใคร่ ต่างกับเพลงดาว เพราะตัวเองเป็นสาเหตุทำให้ครอบครัวอบอุ่นครอบครัวหนึ่งพังทลายลง “รู้อย่างนี้ก็เข้าใจฉันแล้วใช่ไหม ฉันไม่ใช่แม่พระที่จะยอมรับลูกชู้อย่างแกได้ ไม่เอาขี้เถ้ายัดปากให้ตายแต่เด็กก็บุญเท่าไหร่แล้ว…” “…” “แต่แกยังเนรคุณมาแย่งคนที่ลูกฉันรักไป สันดานเลว ๆ เหมือนแม่ไม่มีผิด!!” พรนภาก่นด่าพลอยฝันต่อ “…” “ออกไปให้พ้นหน้าฉันกับแม่สักทีจะลงนรกหรือขึ้นสวรรค์ที่ไหนก็เชิญเลย แต่อย่าคิดนะว่าได้เขาไปแล้วแกจะมีความสุข ในเมื่อแกแย่งความรักของพ่อจากแม่ไปก็ระวังผัวแกให้ดี เพราะฉันจะทำทุกทางให้ได้เขามา!!” ส่วนเพลงดาวก็เสริมทัพด้วยความคั่งแค้น แววตากรุ่นโกรธฉายชัดว่าหล่อนตัดสินใจจะทำอย่าง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD