สมพรไม่เป็นอันนั่งเอาเสียเลยหลังจากได้รับโทรศัพท์จากบุตรสาว ว่าหลานชายเกิดอุบัติเหตุจนหัวล้างค้างแตกกำลังพาไปโรงพยาบาล ชายสูงวัยได้แต่ภาวนาจิตขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่าให้น้องพร้อมเป็นอะไร ทั้งที่พิมพ์มาดาก็โทรมาแจ้งแล้วว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงปลอดภัยดี มีแค่แผลที่ศีรษะเท่านั้น
“น้องพร้อม เป็นไงบ้างลูก เจ็บมากไหมหลานตา” สมพรปรี่เข้าไปหาหลานชายที่อยู่ในอ้อมแขนของบุตรสาว มือเหี่ยวย่นจับแขนขาหลานชายด้วยความเป็นห่วงเหลือคณา
“พร้อมเจ็บหัวครับตา” หัวใจคนฟังเจ็บระทมไม่ต่างจากหลานเลยด้วยซ้ำ
“โธ่ๆ ไม่เป็นไรนะลูกนะ เดี๋ยวก็หายแล้วนะ”
“ครับ” เอนตัวซบอกมารดา พิมพ์มาดาเห็นลูกชายอ้อนก็ยิ่งสงสาร น้องพร้อมจะอ้อนแบบนี้ทุกครั้งเวลาไม่สบาย
“เข้าบ้านไปพักกันดีกว่าลูก” สมพรเดินนำทุกคนเข้าบ้าน ลืมไปเสียสนิทว่ามีตรัยคุณยืนอยู่ตรงนั้นด้วย ลืมแม้กระทั่งคำถามว่าทำไมบุตรสาวของตนถึงได้มากับตรัยคุณได้
เมื่อเข้า
