ตรัยคุณอาสาเข็นรถให้ แม้พิมพ์มาดาจะบอกว่าไม่ต้องก็ตาม แต่ขออาศัยความดื้อด้านขอร้องเข็นให้หญิงสาว และนับว่าพิมพ์มาดาเป็นคุณแม่ที่ดี แม้ตัวเองจะไม่พอใจขนาดไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าลูกชาย พิมพ์มาดาจะเก็บอารมณ์ ระวังคำพูดเสมอ จะไม่แสดงสีหน้า อารมณ์ หรือพูดอะไรที่ไม่สมควรให้ลูกชายได้ยินหรือได้เห็น
“น้องพร้อมอยากได้อะไรไหมครับเดี๋ยวพ่อซื้อให้ หุ่นยนต์ไหมลูก หรือว่าจะเป็นพวกตัวต่อดี รถบังคับไหม เข้าไปดูกันนะ อยากได้อะไรเลือกเลยลูก” น้องพร้อมมองเข้าไปยังร้านของเล่นที่มีมากมายละลานตา มีแต่ของที่อยากได้ทั้งนั้น แต่เมื่อหันไปเห็นมารดาที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็จำต้องส่ายหน้าตอบบิดา
“พร้อมไม่อยากได้ครับ” ตรัยคุณเลิกคิ้วมองลูกชาย ดูก็รู้ว่าแววตาของลูกชายอยากได้ของเล่นมากขนาดไหน แล้วทำไมถึงบอกว่าไม่ได้อยากได้ล่ะ หรือว่าจะเป็นเพราะ...
“ให้ลูกซื้อได้ไหมเพลง” พิมพ์มาดาไม่ได้ตอบตรัยคุณ แต่กลับย่อตัวนั่งลงมองหน้าลูกชาย
