โทรศัพท์ดังขึ้นในระหว่างมื้อค่ำ ใบหน้าของลูกสาว ระเรื่อขึ้นเล็กน้อย แล้วรีบหยิบโทรศัพท์มือถือวิ่งเข้าห้องนอนของตัวเองไปอย่างรวดเร็ว
" สวัสดีค่ะ บอส " วิมลิน รับสายทัน ก่อนที่คนที่โทรมาจะวางสาย
" ยุ่งเหรอ " เค้าถามทันที ที่เธอรับสาย
" ทานขนมอยู่ค่ะ " เธอตอบไปตามตรง
" ชอบไหม "
" ขนมอร่อยมาก ขอบคุณอีกครั้งนะคะ " เธอบอกกับเค้า แล้วเงียบ ไม่กล้าพูดอะไรต่อ
" ปกตินอนดึกไหม "
" ไม่ดึกค่ะ บอสมีอะไรหรือเปล่าคะ "
"ก็จะได้โทรมาก่อนจะนอน " เสียงนุ่มนวล ทำเอายิ้มออกมา เมื่อได้ยินกับสิ่งที่เค้าบอก ใบหน้าสวยแดงขึ้นอีกแล้ว
" บอส " วิมลิน เรียกเค้า คล้ายกับจะปรามเค้า ว่าอย่าโปรยเสน่ห์เยอะ มาลินจะทนไม่ไหวนะ
" ครับ ว่าไง " ยิ่งเค้าย้อนมาแบบนี้ เธอก็ยิ่งใจเต้นแรง
" เปล่าค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้นะคะ "
" ครับ ฝันดีนะครับวิมลิน "
เค้าบอกคำหวานอีกครั้ง ทำเอาคนฟังยิ้มออกมา อยากได้ยินคำ
