“มีอาอย่าดื้อ เลิกทำแบบนั้นเถอะน่า” เขาบอกเธอ แต่สาวสวยก็ยังไม่ยอมหยุด นั่นทำให้ไต้ฝุ่นพลิกร่างขึ้นตรึงข้อมือของเธอไว้แน่น
“พี่จะทำอะไร ปล่อยเลยนะ” มีอาตกใจไม่น้อยที่เขาทำแบบนี้
“เราทำให้พี่นอนไม่ได้อีกแล้วนะ” เขาบอกเธอ ซึ่งคนที่ทำตาแป๋วใส่ราวกับไม่เข้าใจก็ทำให้ไต้ฝุ่นผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ
“นอนไม่ได้อีกแล้วคืออะไร หนูเคยไปทำอะไรพี่ตอนไหนกัน”
“ก็เป็นซะแบบนี้ไง”
“แบบนี้อะไรล่ะ พูดอะไรไม่เห็นเข้าใจเลย”
“ขี้ดื้อ” ไต้ฝุ่นพึมพำ แล้วยกยิ้มบาง ๆ
“หนูดื้อตรงไหน พี่ต่างหากที่ดื้อ” เธอเถียง
“งั้นตอนนี้คนดื้อขอจูบคนไม่ดื้อได้ไหม” ไต้ฝุ่นถามเธอ ทำให้สาวสวยแก้มแดงปลั่ง เธอไม่เคยจูบมาก่อนเลย จะจูบกับเขายังไง
“หนูทำไม่เป็นหรอก” เธอบอกเขา แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของไต้ฝุ่น
“แล้วมีอาอยากทำเป็นไหม...หืม?”
“แบบว่าเอาปากมาติดกันเหรอคะ” เธอถามแล้วทำตาปริบ ๆ
“อืม...แบบนี้” เขาพึมพำแล้วโน้มใบหน้าหล่
