ตลอดการเดินทางกลับมาจินเยว่คิดถึงคำพูดของผู้อาวุโสหูเฉิง ที่เคยบอกว่าพิษไร้รักมิอาจถอนได้ แต่ตอนนี้แม่ทัพหนุ่มกำลังอาวรณ์ใครบางคนอยู่ แต่กลับไม่มีอาการเลยสักนิดมันเป็นที่น่าสงสัยจนมิอาจทนรอ
“เกิดสิ่งใดขึ้นกับท่านพี่กันนะ หูเฉิงต้องรู้เรื่องนี้แน่”
พอลงมาถึงพื้นปีกก็หายไปเช่นทุกครั้ง แล้วร่างเล็กก็ตรงเข้าด้านในเพื่อไถ่ถามเรื่องราวกับผู้ที่น่าจะรู้
“เจ้าไปที่ใดมาอีกแล้วน้องหญิง”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายปรากฏกายผู้เป็นพี่ก็เอ่ยถามทันที
“ท่านอาล่ะพี่หญิง ข้าไปที่ค่ายทหารมา”
“เจ้าแอบไปดูสามีมาอีกแล้วหรือ”
“สามีข้าแอบดูนิดหน่อยมิเป็นไรหรอกเจ้าค่ะ”
“เจ้านี่นะ อย่างไรก็อย่าไปปรากฏตัวให้เห็นเข้าล่ะ เดี๋ยวจะคิดว่าเป็นภูตผีปีศาจเอาได้”
“ท่านแม่ทัพคิดถึงข้า แต่มิมีสิ่งใดเกิดขึ้นอย่างคราก่อนเลย ข้าเลยจะมาถามท่านอาดูว่าเป็นเพราะเหตุใด”
“จริงหรือ เช่นนั้นหากเจอกันอีกก็ได้น่ะสิ”
“ข้าก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แ
