“ลมพายุมาเธอจะมาเดินอ้อยอิ่งอะไรเล่า?” เขาดูเหมือนหงุดหงิดไม่ใช่น้อย บ้าบอ! คนอุตส่าห์มาช่วยยังจะมาลีลาอะไรอีก เขาไม่มีเวลามากมายขนาดนั้นหรอกนะ
“ฝุ่นเข้าตาหนูจ้ะ มองไม่ชัดจริง ๆ ”
น้ำค้างยังคงเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพ เธอเจ็บมากจนเผลอยกมือขึ้นขยี้ตา ท่ามกลางเสียงลมฝนอื้ออึงมา เธอก็อยากเดินเร็วอยู่หรอก แต่กลัวสะดุดล้มเอาแถมยังเจ็บตาจนไม่อยากทำอย่างอื่น
“เธอนี่” เขาเอ่ยจิ๊จ๊ะอย่างคนไม่พอใจ แต่ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้วสินะ หลังจากนี้มันคือการจำใจแล้ว เขาไม่ได้อยากทำ
“อ๊ะ! พี่กล้า”
เสียงร้องตกใจเมื่อจู่ ๆ ร่างของเธอก็ถูกอุ้มลอยหวือขึ้นกลางอากาศ คนตัวโตที่แข็งแรงกว่าเธอหลายเท่าจับเธออุ้มพาดบ่าด้วยแขนข้างเดียว ทั้งยังเอ่ยเสียงติดจะดุ ๆ
“อย่าขยี้ตานะ เอามือลง ไม่งั้นฉันจะโยนเธอลง”
เขาว่าจบก็สาวเท้าเข้าไปยังกระท่อมกลางนาทันที เพราะตอนนี้ฝนลงเม็ดเป็นที่เรียบร้อย เขาพาเธอเข้ามาหลบฝนก่อนจะควานหาน้ำในไหมาให้เธอล้างตาก่อน แถมยังช่วยเธอจับขันน้ำอีกต่างหาก นี่ไม่เรียกว่าการใส่ใจแต่เขาแค่…แค่อะไรก็แค่นั้นแหละ เอาเป็นว่าเห็นเธอเจ็บแล้วมันขัดหูขัดตา
“พะ พอแล้วจ้ะพี่กล้า” เธอดันขันน้ำออก ก่อนจะกระพริบตาถี่ ก็ปรากฏว่าเศษฝุ่นที่เข้าตาออกไปแล้ว ทำให้เธอหายเจ็บและลืมตาได้ปกติ ก่อนจะหันมาสบตาเข้ากับเจ้าของร่างที่ก้มมองเธออยู่
“ออกรึยัง”
“ออกแล้วจ้ะพี่ ขอบคุณมากนะจ๊ะ” เธอส่งยิ้มให้เขาทั้งยังเอ่ยขอบคุณอย่างจริงใจ แม้ว่าเขาจะยังคงคิ้วขมวดเป็นยักษ์ก็เถอะ แต่อย่างน้อยเขาก็มาช่วยเธอ เธอไม่มีทางไม่ขอบคุณเขาเด็ดขาด
“อือ แค่ผ่านมาเท่านั้นแหละ ไม่ได้ตั้งใจมาช่วยซะหน่อย”
เขาแทบจะตะโกนกรอกหูเธออยู่แล้ว ยิ่งฝนตกหนักกลบเสียงทุกอย่างแต่ไม่สามารถกลบเสียงเขาได้จริง ๆ เขาน่ะมันระดับหอกระจายข่าว พูดทีนึกว่ามีไมค์ติดปากเป็นสิบตัว เขาเป็นคนตัวใหญ่และเสียงดัง อีกอย่างก็ไม่ได้ใหญ่แค่ตัวหรอกนะ อย่างอื่นก็ใหญ่เหมือนกันแหละ…
“แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่อยู่ดี”
“อะ ๆ ก็แล้วแต่่เธอแล้วกัน”
ก็ถ้าจะบอกว่าไม่ต้องขอบคุณเธอก็คงจะทำตรงกันข้าม เขารู้ดีว่าเธอมีนิสัยที่ขี้เกรงใจ บ้างก็ขี้อาย ไปไหนคนก็รักใคร่เอ็นดู ต่างจากเขาที่โหวกเหวกโวยวายเก่ง ไปไหนมาไหนมีแต่คนหวาดหวั่นซ้ำยังโดนหมั่นไส้อีกต่างหาก
เขามันแน่อยู่แล้ว
“เดี๋ยว ๆ นั่นเธอจะไปไหน?”
“จะไปเอาถุงมาคลุมตัวจ้ะ หนูจะไปรับลูก”
“นี่เธอจะบ้าหรือไงน้ำค้าง ฝนตกขนาดนี้จะไปยังไง”
เขาถึงกับร้องตาโต เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายซึ่งเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ไม่กลัวแม้กระทั่งลมฝน เธอควานหาถุงพลาสติกใบใหญ่มาเป็นเสื้อกันฝนแบบจำเป็น หากเป็นเมื่อก่อนเธอก็คงนึกกลัวต้องหาที่กำบังแต่เพราะตอนนี้เป็นแม่คนแล้ว เธอกลัวอะไรไม่เป็นอยู่แล้ว
“เปล่าบ้านะจ๊ะ ต้นไผ่ไม่ชอบฝนไม่ชอบเสียงฟ้า” เธอเอ่ยอย่างจริงใจ ก่อนจะเตรียมเดินออกไปนอกกระท่อม แม้ฝนตกไม่แรงมากแต่ก็มีลมกระโชกอยู่บ้าง ต่อให้ไม่กลัวฝนก็กลัวลมหน่อยเถอะแม่คุณ
“พูดไม่รู้เรื่อง”
เขาตั้งใจจะดึงตัวเธอเข้ามา แต่เพราะแรงที่ใช้อาจจะมากไปหน่อยทำให้ตัวเธอหมุนกลับอย่างแรงจนเสียหลัก และเซถลาเข้าหาร่างของเขา ทำให้ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ…
“…”
“…”
ไร้ซึ่งเสียงพูดคุยเสวนา มีเพียงเสียงลมฝนดังกลบทุกอย่าง ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นราวกับฉากในหนัง ใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนที่เป่ารด ดวงตากลมประสานเข้ากับดวงตาคู่นั้น แม้ดูแข็งกร้าวแต่ทว่าก็น่าค้นหา ไม่นานนักริมฝีปากหนาก็เผลอประกบลงบนเรียวปาก ทำเอาหญิงสาวเบิกตาโต!
ปึก! พอสติเข้าที่คนที่เป็นฝ่ายถูกผลักดันเป็นเธอซะนี่ เขาเป็นคนจูบเธอแท้ ๆ แต่ทว่ากลับผลักเธอออก เขาไม่ได้ผลักแรงก็จริง แต่เธอที่ไม่ทันตั้งตัวดันเซหลังชนเสา
เดี๋ยวดึงเดี๋ยวผลัก เพราะเขารังกียจหรือนึกหวาดหวั่นอะไรกันแน่!
“อึก!” แรงกระแทกทำให้เธอจุกในอก พออีกฝ่ายรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปก็รีบลนลานคว้าเธอหมายจะขอโทษ แต่ครั้งนี้น้ำค้างกลับหลบหลีก เธอเบี่ยงตัวออกไปเพราะเข้าใจว่าอีกฝ่ายรังเกียจจูบเมื่อก่อนหน้านี้
จูบที่รู้สึกดีได้เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น
“อะ เอ่อ ฉัน…ฉัน”
“ฝนซาแล้วฉันไปก่อนนะจ๊ะ”
น้ำค้างไม่กล้าฝืนใจอยู่ต่อจริง ๆ เขามาเจอเธอวันแรกแม้จะดีใจมากก็ตาม แต่ทว่าเขากลับอารมณ์แปรเปลี่ยนฉับพลันจนเธอนั้นทำตัวไม่ถูก เหมือนจะพูดไม่น่าฟัง? แต่ก็ไม่ถึงกับใจร้าย? แต่เหมือนจะเข้าถึงได้กลับดูเหมือนชิงชังรังเกียจ
“เดี๋ยว ๆ สิ” เขาเพิ่งตั้งสติได้จริง ๆ ก่อนหน้ายอมรับว่าเผลอใจเพราะมองเห็นริมฝีปากที่เขาเคยเป็นคนครอบครอง มันก็อดใจไม่ไหวซะนี่ เขาตกใจตัวเองไม่ใช่น้อยจึงเผลอผลักเธอออกห่าง น้ำค้างคงไม่โกรธเขาใช่ไหม?
แต่ถ้าโกรธจริงเขาก็ไม่เห็นต้องสนใจนี่ เขาไม่ได้อยากสานต่ออะไรกับเธออยู่แล้ว อดีตก็คืออดีต ต่อให้เธอเลิกกับผัวเก่าซึ่งก็คือเพื่อนสนิทที่กินต่อจากเขาเเล้วก็เถอะ แต่เขาไม่มีวันกลับไปกินของเก่าแน่นอน เชื่อสิ…
“ก็แค่เผลอจูบเปล่าวะ ไม่ได้ตอกนี่”
เขาพูดกับตัวเองต่างหาก โชคยังดีที่แค่จูบ หากห้ามไม่อยู่เผลอทำมากกว่านี้ไม่แหกอกชกตาตัวเองเลยหรือไง