ท่านลุงกับอาหมัดต้องกินเยอะๆ” ชีคอัฟฟานชี้นำให้อับดุลอาซิและโมฮัมหมัดรับประทานอาหาร
“ขอบใจหลานมาก”
ทุกคนรับประทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย อัฟฟานยังพูดคุยเรื่องสัพเพเหระ ก่อนที่จะวกเข้าเรื่องสำคัญที่เสนอเอาไว้ในที่ประชุม
“เรื่องทำการค้ากับไซนูและซะละลุงว่าหลานน่าจะไตร่ตรองดูอีกที เราไม่ได้เสียเปรียบอันใด แถมยังได้สินค้าสำคัญๆ หลายอย่างอีกด้วย” อับดุลอาซิหยั่งเชิง
“ท่านลุงคิดเช่นนั้นรึ” อัฟฟานถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ไม่ได้แสดงความยินดียินร้ายแต่อย่างใด
“ลุงคิดเช่นนั้น หลานน่าจะตัดสินใจได้ก่อนการประชุมครั้งหน้า” หัวหน้าเผ่าในดินแดนทะเลทรายยังเสนอต่อเนื่อง เพราะปกติซาลจะมีการประชุมบ่อยครั้ง แต่ครั้งนี้มีงานเลี้ยงเข้ามาเท่านั้นเอง
“หลานจะคิดดูอีกที” อัฟฟานแบ่งรับแบ่งสู้ มิได้กระตือรือร้นนัก
สองพ่อลูกลอบมองหน้ากันนิ่งๆ เดาไม่ออกว่าชีคอัฟฟานคิดอันใดอยู่
ในที่สุดการรับประทานอาหารมื้อสำค
