เมแกนเดินออกมาจากห้องครัว ในมือถือจานสปาเก็ตตี้ไว้ เธอตั้งใจเอามาให้โนอาห์ เพราะว่าเขายังไม่ได้กินอะไรเลย ก็มาเกิดเรื่องเสียก่อน เธอก็ได้แต่หวังว่าโนอาห์จะเข้าใจความเป็นห่วงที่เธอมีให้
“นะ...โนอาห์...”
ผลุ๊บ เมแกน อ้าปากค้าง ทันทีที่เธอเดินเข้ามาใกล้และวางจาน สปาเก็ตตี้และเรียกขานคนที่เธอเป็นห่วง โนอาห์กลับลุกขึ้นและเดินออกไปจากตรงนั้น ห่างเธอออกไป เมแกนได้แต่จ้องแผ่นหลังเขาตาโตเป็นไข่ห่าน และความอดทนของเธอก็เริ่มจะถดถอยลดลงเรื่อยๆ
ตึก ตัก ตึก ตัก เมแกนคว้าจานสปาเก็ตตี้และเร่งฝีเท้าติดตาม โนอาห์ไปทันที
“ไอ้คนบ้า!...”
“เฮ้ย!!!!….”
เพล้งงงงง เมแกนให้สามคำกับโนอาห์ เธอคว่ำจานที่มีสปาเก็ตตี้เต็มจานราดบนแผ่นอกของโนอาห์อย่างรวดเร็ว และฟาดจานเปล่าลงกับพื้นจนจานแตกกระจาย และวิ่งออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว
ฮือ ฮือ ฮือออออ เมแกนน้ำตานองหน้า ออกมาจากบ้าน เธอวิ่งไปนั่งที่โต๊ะใต้ต้นไม้ใหญ่
