สาวใช้กับเจ้านายหื่น

วารี

สาวใช้กับเจ้านายหื่น

ตอน วารี

เจนนิสชมรอบๆบ้านแล้วเธอก็วิ่งมาคุยกับคุณป้าอย่างตื่นเต้น คุณป้าสอนงานคร่าวๆให้เธอแล้วก็ไล่เธอกลับออกมาทำงานต่อ

เจนนิสถือสมุดโน๊ตเดินชมแต่ละห้องภายในคฤหาสน์หนูเก่าแก่หลังใหญ่

"สวัสดีค่ะเจนนิส" สาวในห้องครัวทักทายและพูดคุยกับเจนนิสชั่วครู่

เธอเดินออกมาดูห้องอื่นๆและจดโน๊ตลงสมุดเล่มเล็กๆทั้งห้องพระ ห้องสมุด ห้องเก็บของ ห้องเก็บไวน์ ห้องแช่ผักแช่เนื้อ ห้องนอนเจ้านายและขึ้นมาชั้นบนดาดฟ้า

บนดาดฟ้ามีกระถางดอกไม้และต้นไม้ปลูกจนเป็นร่มเงา

"ว๊าว! สวยจังเลย" เจนนิสเดินอยู่บนดาดฟ้ายามเย็นและสอดแทรกตัวไปกับด้นไม้ดอกไม้นานาพรรณ

"บนนี้เหมือนป่าบนสรวงสวรรค์เลย" เจนนิสเอ่ยและก้มดมดอกไม้

"เคยขึ้นไปบนสวรรค์มาแล้วเหรอ" เสียงชายหนุ่มนุ่มเพราะกังวาลดังมาจากด้านหลัง

อร๊ายยย! เจนนิสหันกลับมาเห็นคุณวารีก็ตกใจร้องลั่น

เขากำลังนั่งถือพู่กันวาดรูปท้องฟ้าและดอกไม้ที่กำลังบดบังดวงอาทิตย์ยามเย็น

"ขอโทษค่ะคุณวารี หนูแค่มาจดบันทึกทุกๆจุดตามที่คุณท่านสั่งค่ะ" เจนนิสโค้งคำนับและเอ่ยบอก

หิ! ๆ ๆ คุณวารียิ้มหวานแต่ไม่ตอบ เขาก้มวาดเขียนภาพท้องฟ้าอย่างสุขุมเยือกเย็น

เขามีเนื้อตัวที่ผอมสูงขาวแบบผู้ดี ใบหน้าหล่อเหลาขาวใสเกลี้ยงเกลาไร้ตำหนิใดๆ

"คือวันนี้คุณท่านยังไม่ให้หนูเริ่มงานน่ะค่ะ" เจนนิสรีบบอกต่อเพราะกลัวโดนด่า

"เดี๋ยว ยืนนิ่งๆสิ จับดอกไม้ไว้แบบนั้นแหละ" คุณวารีเงยหน้าหล่อๆขึ้นมาบอกและก้มลงไปวาดภาพสีลงบนกระดาษแผ่นใหญ่ต่อ

อึ๋ยยย! เจนนิสกัดฟันทำหน้านิ่ว เธอเพิ่งจะรู้ตัวว่าเดินมาบังฉากท้องฟ้าและดอกไม้ที่คุณวารีกำลังวาด

เจนนิสถึงกับยืนตัวแข็งไม่กล้าขยับเมื่อโดนคนสุขุมนุ่มลึกแบบคุณวารีสั่ง

หิ! ๆ ๆ เขายิ้มชอบใจและก้มๆเงยๆมองเจนนิสและก้มลงไปวาดภาพเธอทับภาพดอกไม้

ภาพสาวน้อยเเสนสวยหันข้างให้กับฉากท้องฟ้าขณะที่ดวงตะวันกำลังลาลับช่างสดสวยเกินบรรยายยิ่งกว่าภาพของศิลปินเอกใดๆ

"อะแฮ่ม" เจนนิสกระแอมให้คุณวารีเงยขึ้นมา

"แฮร่ๆ หนูกลับได้รึยังคะ" เจนนิสหันมายิ้มแห้งและถามเจ้านายสุดหล่อมาดนิ่ง

"ยัง อยู่แบบนั้นแหละหันหน้ากลับไป" คุณวารีสั่งเสียงนุ่มแต่น่าเกรงขาม

ขวับ! เจนนิสหันข้างและยืนตัวแข็งดั่งหินราวกับต้องมนต์

แคว่ก! ๆ ๆ ซักพักวารีก็ดึงภาพเขียนออกแล้วเดินมาหาเจนนิส

"นี่อ่ะ ถือว่าเป็นของขวัญต้อนรับแม่บ้านคนใหม่" เขายื่นภาพวาดใบใหญ่ให้เจนนิสและส่งยิ้มหวานละลายใจเธอ

อ่ะ! เอ่อ! เจนนิสยืนแหงนหน้าอ้าปากค้าง คุณวารีตัวสูงมากและหล่อมากเช่นกัน

"เอ้า รับไปสิ" คุณวารีจับมือเจนนิสขึ้นมาหยิบรูป

"คุณวาดสวยจังค่ะ วาดสวยเกินจริงเลย" เจนนิสก้มมองภาพเขียนขณะที่มือไม้สั่นเทา

เธอเขินอายวารีจนก้มหน้าแดงฉ่ำไม่กล้าเงยสบตาเขา

หมับ! คุณวารีเอามือจับคางเจนนิสแล้วดึงหน้าสวยๆของเธอเชิ่ดขึ้น

จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ เขาก้มลงมาประกบปากแดงๆจูบเธอและจับคางของเธอไว้ด้วยมือเดียว

อุ๊ปส์! ๆ ๆ ๆ เจนนิสพูดไม่ออกอีกแล้ว เธอโดนดึงคางจนต้องยืนเขย่งเท้าให้คุณวารีจูบ

จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ อ๊ะ! ๆ ๆ ๆ คุณวารีเอาลิ้นเข้ามาพันวนๆใส่ลิ้นในปากของเจนนิส

หมับ! ๆ ๆ ๆ เธอขนลุกซู่ เสียววาบๆที่หว่างขาเมื่อวารีเอามืออีกข้างนึงมาจับเต้านมที่ใหญ่เกินตัวของเธอ

อ๊ะ! ๆ ๆ ๆ เจนนิสร้องครางระงมและจ้องตามองใบหน้าหล่อขาวของวารีที่กำลังบดหน้าของเธออยู่

ในอกของเธอร้อนดั่งไฟ ร่องสาวเสียววูบวาบ หน้าอกโดนบีบฟัดจนเสื้อเชิ๊ตสีขาวยับยู่ยี่

ฟุ่บบบบ! หิ! ๆ ๆ คุณวารีดึงหน้าออกและปล่อยเจนนิสออกจากพันธนาการ

"แล้วมาเป็นแบบให้ผมอีกนะ" เขาบอกและยิ้มหวานอย่างใจดี

ตุบ! ๆ ๆ ๆ ๆ เจนนิสหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีลงมาทันที

ตายแล้ว! เธอก้มมองภาพวาดที่มือก็พบว่าตัวเองจิกขยำจนภาพแทบจะฉีกขาดวิ่น

เจนนิสลงมาที่ห้องครัวและช่วยคนใช้ทำอาหารเย็นต่อ เธอโชคดีที่มีฝีมือทำอาหารดีมากเพราะเคยอยู่โรงเรียนประจำหญิงล้วนและเป็นศิตย์เอกของครู

"ถ้าอยู่แบบนี้จะโดนอะไรอีกนะ ทำไมเราไม่พาคุณป้าหนีออกไปล่ะ" เจนนิสพึมพำเบาๆ

อ่อ เราไม่มีตังค์นี่เอง!

เธอบ่นในใจ