สาวใช้กับเจ้านายหื่น

นาวา

สาวใช้กับเจ้านายหื่น

ตอน นาวา

เจนนิสมายืนอยู่ในห้องอาหารหลังจากที่ช่วยคนใช้ทำกับข้าวเย็นเสร็จ

เธอช่วยสาวใช้ยกอาหารจากห้องครัวมาวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะไม้สักทองตัวยาวที่มีเก้าอี้ล้อมรอบ

"ไม่ต้องค่ะเจนนิส คุณจัดแจงโต๊ะให้สวยก็พอค่ะ" รุ่นพี่วัยกลางคนบอก

"ไม่เป็นไรค่ะหนูช่วยเอง" เจนนิสกลับถือถาดอาหารวิ่งเข้าวิ่งออกโรงครัวมาวางบนโต๊ะแทนที่เธอจะจัดวางจานชามและแจกันดอกไม้

หิ! ๆ ๆ ๆ คุณท่านแอบมองจากชั้นสามลงมาและหัวเราะชอบใจที่เห็นเจนนิสขยันขันเเข็ง

พอจัดอาหารเสร็จเสียงนาฬิกาโบราณในบ้านก็ดังเป๊ง เป็นเวลาหนึ่งทุ่มพอดี

คนรับใช้ในครัวสองคนยืนเรียงข้างๆโต๊ะเพราะพวกเธอต้องยืนเฝ้าเจ้านายกินอาหารและช่วยหยิบข้าวของที่พวกเขาต้องการ

เจนนิสยืนอยู่หัวโต๊ะเอามือกุมประสานและรอบรรดาเจ้านายลงมา

สักพักคนรับใช้ก็เข็นรถเข็นพาคุณท่านก็ลงมาก่อน อีกสี่หนุ่มตามมาติดๆ ทุกคนนั่งซ้ายสองขวาสองและคุณท่านนั่งหัวโต๊ะ

"เชิญค่ะคุณท่าน" เจนนิสเลื่อนโต๊ะและประคองเจ้านายใหญ่นั่งลงอย่างรู้งาน

หิ! ๆ ๆ พสุธานั่งยิ้มให้เจนนิสจนเธอต้องหันหน้าหนีด้วยความอาย

พอหันมาอีกด้านของโต๊ะเจนนิสก็เจอวารีส่งยิ้มยิงฟันสเน่ห์เขี้ยวแหลมๆให้

ขวับ! เธอรีบก้มมองพื้นจ้องรองเท้าคัตชูของตัวเองและไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

"เอา กินเลย" คุณท่านบอกลูกชายทั้งสี่

แต่ละคนก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารและคุยเรื่องสัพเพเหระกันเสียงดัง

คุณท่านผลัดคุยกับลูกๆแต่ละคน เจนนิสฟังด้วย เธอได้ยินพสุธาคุยกับพ่อเขาเรื่องซื้อรถหรูคลาสสิคหลักล้าน

วารีคุยกับพ่อเขาเรื่องภาพวาดที่เอาไปวางขายเพื่อนำเงินไปช่วยเด็กกำพร้า

เจนนิสแอบปลื้มวารีมาก เธอยืนยิ้มเงยหน้ามองเหม่อที่เขาอย่างไม่รู้ตัว

ส่วนนาวาคุยเรื่องการไปสำรวจป่าและนำของไปแจกเด็กบนเขา เขาทำเจนนิสแอบปลื้มไปอีกคน

อัคคีคุยเรื่องจัดแข่งฟุตบอลที่โรงเรียนดัง เพื่อเอาเงินบริจาคไปช่วยเป็นทุนการศึกษาให้เด็กยากไร้

นี่ทุกคนเป็นเทพบุตรหรือแข่งกันทำดีอวดพ่อกันนะ!

เจนนิสคิดอย่างฉงนใจ

ซู๊ดดด! คุณท่านซดน้ำแกงเขียวหวานที่เจนนิสอาสาทำแทนแม่ครัว

"เอ๋ วันนี้ใครทำแกงเขียวหวาน" คุณท่านหันมามองคนรับใช้

ทั้งสองคนหันขวับมาที่เจนนิสซึ่งเป็นหัวหน้าแม่บ้าน

"เอ่อ หนูทำเองค่ะ" เจนนิสทำหน้ากลัวและยกมือขึ้น

เอิ่ม! คุณนาวาทำเสียงคล้ายๆอยากจะพูด

"หนูขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่ามันไม่ถูกปากคุณท่าน หนูจะไม่ทำอีกแล้วนะคะ" เจนนิสก้มหน้าคุยกับรองเท้าตัวเองอีกแล้ว

555555 สี่หนุ่มหัวเราะลั่นเมื่อเห็นความประหม่า เด๋อๆของเจนนิส

คนรับใช้อีกสองคนหน้าซีดเผือดพวกเธอมองตากันเลิ่กลั่กราวกับกลัวจะโดนไล่ออกจากบ้าน

"อร่อยมาก ๆ วันหลังรบกวนหนูทำให้กินบ่อยๆนะ" คุณท่านบอก

ห๊ะ! เจนนิสเงยหน้าขึ้นมาอ้าปากค้าง

ปั่งงง! "ผมอดรอคุณพ่อชมอยู่ตั้งนาน นี่ถ้าไม่เกรงใจผมชมเธอไปก่อนแล้วนะ5555" คุณนาวาที่เป็นหนุ่มนักผจญภัยอารมณ์ดีเอามือตบโต๊ะและชมตามอย่างร่าเริง

แฮร่! ๆ ๆ เจนนิสหัวเราะตามเขา ฟังๆเขาพูดต่อเธอพบว่าคุณนาวาชอบทำอาหารอีกด้วย

"งั้นเดี๋ยวสอนผมทีนะ คุณรีบกลับไปพักไหมเจนนิส" นาวาหันมาถาม

เขาเล่นจ้องตารอเอาคำตอบแบบที่เจนนิสปฏิเสธไม่ได้

"ได้ค่ะคุณนาวา" เจนนิสตอบและกลับมายืนชิดผนังอย่างสำรวม

"นี่หนู เจ้านาวานี่พ่อครัวหัวป่าก์เลยนะ ยังไงก็แลกเปลี่ยนวิชากันดู" คุณท่านถึงกับเหลียวหลังมาบอกเจนนิส

เธอแอบสำรวจคุณนาวาพบว่าเขาหล่อเข้มคิ้วดก เขาไว้ผมรากไซรและหนวดเคราดูหล่อแบบเซอร์ๆ ผิวเข้มบาดใจ

พอทุกคนลุกกลับก็เป็นหน้าที่ของสาวใช้เก็บจานชาม เจนนิสมารอคุณนาวาที่ครัวและเตรียมวัตถุดิบทำอาหาร

"อื้ม มาแล้ว" นาวาเดินเข้ามายืนด้านหลังเจนนิส

"ทำให้ดูเลยครับ ผมจดไว้เอง" คุณนาวาถือสมุดโน๊ตและก้มมองเจนนิสทำอาหาร

เขามายืนด้านหลังก้มมองในหม้อใกล้ๆผ่านไหล่ของเจนนิสเพื่อไม่ให้รบกวนเธอ

ทว่าลมหายใจอันร้อนผ่าวของเขากำลังรดต้นคอของเจนนิสจนเธอเสียวซ่านขุนลุกไปทั้งตัว

คุณนาวาตั้งอกตั้งใจมาก เขาดูเป็นสุภาพบุรุษและอารมณ์ดีที่สุดในบ้าน

"เสร็จแล้วค่ะ ชิมเลยไหมคะ" เจนนิสหันมาเงยหน้ายิ้มให้คุณนาวาที่ตัวผอมสูงสง่าหล่อเข้มมาดเซอร์

อ้าาา! คุณนาวากลับถือสมุดปากกาและอ้าปากรอเจนนิสป้อน

ฟู่ว! ๆ ๆ เจนนิสเอาช้อนตักแกงเขียวหวานร้อนๆขึ้นมาเป่าแล้วป้อนเข้าปากของคุณนาวา

เขาสบตาเธอและเคี้ยวง่ำ ๆ ๆ

เจนนิสโดนหน้าหล่อๆของเขาก้มมองจนเธอใจคอไม่ดีหายใจกระเส่า

อีกแค่ไม่กี่เซนหน้าของเขาก็จะชนหน้าเธออยู่แล้ว

หัวใจดวงน้อยสั่นระรัวราวกับลูกระเบิดในสนามรบ แววตาของคุณนาวาดูโอบอ้อมและอบอุ่นอย่างน่าประหลาดใจ

ตุบบบ! เจนนิสเดินถอยหลังจนตูดพิงกับโต๊ะทำอาหาร เพื่อหนีระยะทำการของแววตาคุณนาวาที่กำลังทำให้เธอหวั่นไหว

"ทำไมคุณนาวาต้องฝึกทำอาหารด้วยคะ" เจนนิสหลุดปากถามเพราะเธอเห็นว่าเขารวยล้นฟ้าแถมยังทำอาหารเก่งจนไม่น่าจะมาเรียนจากเธอ

คุณนาวากลับเดินเข้ามาจนหน้าอกของเขาชนเข้ากับหน้าขาวๆของเจนนิสเพราะว่าเธอเตี้ยกว่า

งั่ม! ๆ ๆ ๆ ซู๊ดดด! เขาโอบเเขนผ่านร่างบางๆของเธอและตักแกงมาซดกินหน้าตาเฉย

"เด็กบนดอยน่ะ ผมชอบที่สุดเลยเวลาที่ได้เห็นพวกเขากินของอร่อยๆ" คุณนาวาถอยหลังและยืนก้มสบตาบอกเจนนิสอย่างร่าเริง

"ทีนี้ผมเอาแม่ครัวเข้าป่าไปผจญภัยด้วยไม่ได้ใช่ไหม ผมเลยต้องฝึกทำอาหารทุกชนิดให้อร่อย อย่างน้อยผมก็ได้ส่งความสุขให้กับพวกเขา" คุณนาวาเอ่ยต่อ

เจนนิสถึงกับโดนยึดพื้นที่ในหัวใจไปโดยหนุ่มหล่อมาดเซอร์ที่อยู่ตรงหน้า

เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังยืนยิ้มยิงฟันให้กับเขาอยู่

แววตาเขาโอบอ้อมอารี เขาอบอุ่นจัง! เจนนิสคิดในใจ

ฟุ่บบบ! คุณนาวาอุ้มเจนนิสขึ้นมานั่งบนโต๊ะทำอาหารโดยที่เธอสมยอม

เขาเสยผมยาวๆของเธอเหน็บหูและก้มมองใบหน้าสวยๆของเธออยู่ชั่วครู่

เจนนิสหลับตาและทำปากจู๋เพราะรู้ว่าจะต้องโดนนาวาจูบ แต่ว่าเธอไม่กล้าสบตาเขา

จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ นาวาก้มลงมาบดจูบเจนนิสอย่างแผ่วเบานุ่มลึก

จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ อ๊ะ! ๆ ๆ เจนนิสบดจูบตอบนาวาและครางกระเส่าเสียวใจหวามๆ

หมับ! ๆ ๆ ๆ คุณนาวาเอามือลูบขาเจนนิสและสอดเข้ามาลูบขาอ่อนของเธอใต้กระโปรง

อื้อ! ๆ ๆ จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ เจนนิสกลับเอาสองมือดึงแก้มของเขามาบดจูบอย่างโหยหา

เธอเพิ่งรู้อย่างชัดเเจ้งว่าจูบของผู้ชายแต่ละคนให้รสชาติที่แตกต่างกัน

หมับ! ๆ ๆ มือสากๆของนาวาลูบเข้ามาถึงขาอ่อนด้านในของเจนนิส

อร๊าา! ๆ ๆ เจนนิสร้องครางเมื่อมือของคุณนาวาล้วงมาเกือบถึงเป้ากางเกงใน

เธอเสียววาบๆที่ร่องสาว น้ำเสียวก็ไหลนองกางเกงในตัวเล็กจนเปียกแฉะ

หัวใจของเจนนิสเต้นตูมๆราวกับอกจะแตกออกมา ปากเธอก็รุกจูบคุณนาวาและดันลิ้นเข้าใส่เขาเสียเอง

อร๊ายยย! เพล้งงงง! คนรับใช้เดินเข้าครัวมาเจอเจ้านายกำลังยืนจูบเจนนิส เธอร้องลั่นและทำจานหลุดมือตกแตกเกลื่อนพื้น

"ไว้มาจูบกันอีกนะ หิ! ๆ ๆ " คุณนาวาถอยออกและบอกเจนนิส

ตุบ! ๆ ๆ ๆ เขาเดินตัวปลิวออกไปปล่อยให้เจนนิสนั่งห้อยขาอยู่บนโต๊ะทำอาหาร

นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย! เจนนิสหยิกขาตัวเอง เธอเพิ่งได้สติสตังกลับมา

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนเจนนิสไม่เชื่อตัวเองว่าเป็นฝ่ายรุกจูบเขา

ตุบ! ๆ ๆ ๆ เจนนิสกระโจนลงพื้นแล้ววิ่งมาช่วยพี่คนใช้เก็บจานและถูพื้น

"ไม่ต้องค่ะเจนนิส พี่ไม่บอกใครหรอกค่ะ" คนรับใช้รุ่นพี่บอก

"ไม่ใช่ค่ะ หนูเป็นคนใช้เราต้องช่วยกันทำงานสิคะ" เจนนิสกลับแย่งไม้ถูมาถูห้องครัว

เจนนิสทำเอาเหล่าคนรับใช้รุ่นพี่รักเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก

ในเมื่อหัวหน้าคนใหม่น่ารักขนาดนี้มีหรือที่พวกเธอจะไม่เชียร์ให้เจนนิสได้กับเจ้านาย