The Unforgettable Night

Chapter 8

REA POV

Wala sa sariling nakauwi ako ng ligtas sa bahay. Gulong-gulo ang isip ko. Mabuti at walang nangyari sa akin habang papauwi ako.

Binati ako ng katulong ng pagbuksan ako ng front door. Dumaretso ako sa room ko at hindi na inabala pang tanungin kung nakabalik na ba si mamita.

Pagkapasok ko sa loob ng room ko. Agad akong sumandal sa pinto. Napahawak ako sa dibdib ko. Nanariwa sa isip ko lahat ng sinabi ni dad. Kung pano niya ako tratuhin kanina.

Bakit ba asang-asa ako na may babago pa gayung paulit-ulit na lang na ganito ang nangyayari sa akin.

Kahit kailan hindi ako tinuring na anak ni Dad. Paulit-ulit na lang ang sakit na to. Kailan ba ako magsasawa? Kasi akala ko magbabago pa si dad na darating din ang araw na ako naman ang pagtuonan niya ng pansin.

Oras na para pakawalan ang sakit na ito. Ayoko ng umasa pa sa wala. Napatunayan ko na hindi na magbabago pa si Dad. Kasabay ng pagkawala ni Mom ang pagkalayo ng loob namin ni Dad.

Napadausdos ako at humagulhol. Iniyak ko ang sakit na nararamdaman. Biglang pumasok sa isip ko si Mommy. Marahas kong pinahid ang luha ko.

Hindi dapat ako panghinaan ng loob. Wala akong kasalanan sa kanila. Sila 'yun, ang laki ng utang nila sa akin.

Hindi ko isusuko ang company. Kahit makalaban ko pa si Dad. Hindi ako papayag.

VINCE POV

"Mommy.." lumingon sakin si mom at ngumiti.

"Nagpapakalonely ka na naman." She chuckled.

"I'm sorry anak. Hindi ko lang maiwasang isipin ang anak ko. Kung ano na ba ang lagay niya. Sana lang ay masaya siya ngayun kahit na hindi niya ako kasama." Maluha-luhang aniya.

Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko. Ayokong makitang ganito si mommy pero ayoko din na bumalik pa siya sa tunay n'yang pamilya.

Hindi ko kilala ang asawa't anak niya. Tinutulungan siya ni Dad para alamin ang kalagayan ng anak niya. Ang huling balita lang namin sa tunay n'yang pamilya ay nagpakasal na sa ibang babae ang asawa niya.

Nang malaman 'yun ni Mom. Nagkulong siya sa room niya at isang linggo s'yang hindi kumain. Kinausap ko siya ng masinsinan hanggang sa bumalik ang dati n'yang sigla. Ang tanging inaalala na lang ni Mom ang anak niya kung kamusta na ba ito.

Gustong kunin ni Mom ang anak niya pero hindi pa pwede sa ngayun. Malalagay ulit sa panganib ang buhay niya. Ang alam nila patay na siya kaya hindi dapat lumabas na buhay pa siya.

"Mom, magkikita at magkakasama din kayo but for now kailangan mo ingatan ang sarili mo. Sa kakaisip mo sa kanya baka magkasakit ka." She pat my head.

"Ikaw talaga anak. I'm fine, bilang ina hindi mo talaga maiiwasan na hindi isipin ang kalagayan ng anak mo. Matagal s'yang nawalay sa akin. Kung pwede nga lang ay puntahan ko siya at magpakilala sa kanya at sabihin na buhay ako." Pinahid ko ang luha ni mommy.

"Mommy please don't cry. Sige ka iiyak din ako."

Natatawang hinampas ako ni mom. "Ikaw talagang bata ka. Alam mo talaga kung pano pagaanin ang loob ko. Sana kapag nagkita kami ulit ng anak ko. Sana Hindi siya galit sakin."

"Huwag ka na mag-isip pa ng kung ano-ano mom. Mahal ka ng anak mo kaya I don't think na galit siya sayo."

"Sana nga anak. Sana nga.. Siya na lang ang meron ako."

"Mommy, kung sakaling di ka tanggapin ng anak mo. Nandito kami ni Dad para sayo. Di ka namin iiwan."

"Salamat Vince.. salamat sa tulong n'yo sakin ng daddy mo. Kung hindi mo ko tinulungan malamang baka matagal na akong patay."

"Shh, mom please kalimutan mo na ang nangyari sayo noon. Move forward. May anak ka pa na dapat isipin."

"Tama ka anak."

Papunta sa kinaroroonan namin si manang. "Sir, may bisita ka."

Kumunot ang noo ko. Wala akong inaasahang bisita.

"Sino raw manang?" Tanong ko.

"Hindi siya nagpakilala sir." Napatingin ako kay mom.

"Sige manang papasukin mo siya." Sagot ko. Nagpaalam na si manang.

Habang papalapit sila sa amin ay rinig ko na ang boses ng bwisita namin.

Maya-maya lang ay dumating si manang na kasama ang pinsan ko.

"Buds i'm back!" Sigaw ng magaling kong pinsan.

"Tita Ayesha. I finally have time to visit you. Kamusta ka tita?" My cousin hug mom. Mommy ayesha smiled and look at him..

"I'm fine iho. Mabuti at nabisita ka. I cook for you." Masayang saad ni mom. Napatalon sa tuwa ang magaling kong pinsan.

"Parang bata tsk." Inis na sabi ko. Binelatan ako ni jerome.

"Inggit ka lang. Di ka na lab ng mommy mo." Pang-iinis niya pa sa akin. Kinuha ko ang cushion pillow at binato sa kanya. Napaiwas si jerome at nagtago sa likod ni mommy.

"Tita oh si Vince." Parang batang sumbong niya.

"Kayo talaga. Tama na 'yan. Magluluto lang ako. Magbehave kayo habang wala ako" umalis na si mom.

Nang makaalis na si mom. Naupo na sa sofa si jerome.

"Bakit ka nga pala nandito?" Ngumisi siya.

"I have a good news for you." Napa taas ang kilay ko sa sinabi niya.

"What good news?" Pritente itong naupo.

"Lea is back.."

Napatigil ako. Inaabsorb pa ng utak ko ang sinabi ni jerome.

"So? I dont care." Sagot ko.

Lea Fernandez my childhood friend and my first love. We both love each other. Naging kami but in the end she choose to broke my heart. Nagkaroon siya ng iba habang nasa Italy siya para mag-aral. Ilang taon na rin ang lumipas. Wala na akong pakialam pa kay Lea. The last time we talk. I break up with her. We both agree to parted ways.

Hindi na ako umaasa pa na magkakabalikan pa kami. Until now hinahanap ko pa rin ang babaeng naka one night stand ko. I don't know why I can't forget her. The Unforgettable Night with that woman.

"You don't care about lea but she care. Hinahanap ka niya sakin. She wants to talk to you." Napapailing na natawa ako.

"I don't have time to talk to her. I'm busy in my work and looking for my woman." Nanlaki ang mata ni Jerome.

"Your woman?" Napangiti ako.

"Walanghiya ka pinsan. Bat hindi mo sinabi na may girlfriend ka na. Anong pangalan niya?"

"Secret.." tanging nasabi ko na lang.

Kinukulit ako ni jerome na sabihin ang pangalan pero nanatiling tikom ang bibig ko. Hanggang sa nagseryoso siya.

"Hindi lang ako nandito para ibalita si lea. Kinausap ako ni Tita marielle gusto niya sumama ka sakin ngayun."

"Si mom? At saan naman tayo pupunta?" Napabuntong hininga siya.

"May welcome party si Lea today. Kaya sasama ka sakin."

"No way.."

"Sige na insan. Ngayun lang naman. Patay ako kay tita kapag hindi kita naisama please."

Dumating si mommy ayesha dala ang miryenda.

Inilapag niya sa table.

"Tita pwede ko ba isama si vince. May party lang kaming pupuntahan." Paalam ni jerome kay mom.

Napatingin sakin si mommy. "Okay lang sakin iho."

"Yes! Thanks tita." Ngumisi sakin si jerome.

"Ako na nagsasabi sayo jerome. Hindi ako pupunta sa party na 'yun."

"Anak, sumama ka na." Sabat ni mommy ayesha.

"Mom, ayoko tyaka nandun si mommy." Naupo sa tabi ko si mommy ayesha.

"Pagbigyan mo na anak. Sigurado akong namiss ka ng mommy mo."

"I don't care about her. I only have one mother and it's you." Hinawakan ni mommy ayesha kamay ko at marahang pinisil.

"Iho please. Ayokong maging dahilan para lumayo ang loob mo sa tunay mong ina. Patawarin mo na siya."

"Sorry po pero hindi ko pa siya kayang patawarin. Pero sige Pupunta ako sa party hindi para sa kanya o kay lea kundi para sayo mom."

"Thank you iho." May ngiti sa labing sabi ni Mom.

Nagpunta ako sa room ko para magbihis. Napako ang tingin ko sa panyo na nasa ibabaw ng bed side table ko. Kinuha ko ang panyo.

R.S

Yan ang nakalagay sa panyo. Nakuha ko ito nung araw na may nangyari samin ng babaeng nakaone night stand ko. Pagkagising ko ay wala na siya. Tanging ito lang ang naiwan sa kuwartong iyon na pagmamay-ari niya.

Darating din ang araw na magkikita kami. Hindi ko na siya papakawalan pa.