ด้วยความที่ภัทรศักดิ์ไม่ยอมไปไหนหากไม่ใช่บ้านของเนตรดาว นั่นทำให้ภีมพัฒน์ต้องขอร้องให้เนตรดาวรับหลานชายของเขาไปอยู่ด้วย แม้จะทำให้อีกฝ่ายลำบากใจแต่เขาก็ไม่รู้จะทำเช่นไร
ภีมพัฒน์นั้นเคยมีบุญคุณช่วยเหลือเธอเอาไว้ในอดีต นั่นทำให้เธอต้องตกปากรับคำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ภัทรศักดิ์เข้ามาในบ้านหลังเล็กๆ ของเนตรดาว เขามองสำรวจบ้านในขณะที่เธอพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“คุณพักที่ห้องรับแขกนะคะ บ้านของฉันอาจจะไม่สบายเหมือนบ้านอาของคุณ แต่คิดว่าคุณก็น่าจะพออยู่ได้” ประโยคนั้นทำให้ภัทรศักดิ์มองเธอนิ่งๆ
“คุณมองฉันทำไมคะ”
“ผมไม่รู้หรอกครับว่าบ้านของอาผมที่คุณพูดถึงสบายแค่ไหน ตอนนี้ผมไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น”
“แล้วทำไมคุณถึงไว้ใจฉันล่ะคะ” เธอเอ่ยถามอย่างแปลกใจไม่น้อย
“ก็คุณช่วยชีวิตผมเอาไว้ แสดงว่าคุณไม่คิดร้ายกับผมแน่นอน”
“ทฤษฎีของคุณนี่มันอาจจะใช้ไม่ได้ก็ได้นะคะ ฉันอาจจะเป็นคนร้ายที่ทำร้ายคุณ แต
