ด้านเจเดน
“เรานั่งโต๊ะไหนกันดีคะ?”
“โต๊ะไหนก็ได้ครับ” เจเดนเอ่ยตอบหญิงสาวที่เอาแต่เกาะแขนตัวเองอยู่ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเพราะความเบื่อหน่าย
ถ้าไม่ติดตรงที่เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่แถมยังเป็นลูกค้าคนสำคัญของบริษัท เขาก็คงจะไม่มาให้เสียเวลา สู้กลับไปนอนเล่นอยู่ห้องของควีน หรือไม่ก็ไปดื่มกับไอ้พวกนั้นที่ผับจะดีกว่า
“งั้นเราไปนั่งโต๊ะในสุดกันดีกว่าค่ะ”
สิ้นเสียงของหญิงสาว ทั้งคู่ก็เดินตรงไปยังโต๊ะที่อยู่ด้านในสุด แต่ในระหว่างทางที่เดิน สายตาคมก็ไปปะทะเข้ากับสายตาคู่สวยที่กำลังมองมาที่เขาอยู่พอดี
สองเท้าหยุดเดินอัตโนมัติ ก่อนจะหันไปทักทายควีนและเพื่อนของเธอ
“ไม่รู้ว่าจะมากินร้านนี้เหมือนกัน”
“โลกมันกลมเนอะ”
“อืม แล้วนี่จะกลับกี่โมง”
“กำลังจะกลับพอดี งั้นฉันขอตัวก่อนนะ”
พูดจบควีนก็ลุกจากโต๊ะ แล้วลากแขนโรเซ่ให้เดินตามเธอออกไป ส่วนเจเดนเองก็มองตามแผ่นหลังบางไปจนลับสายตา
“ใครเหรอคะ
