EP.3 ดุอย่างกะหมา
1218 Words
คฤหาสน์หลังใหญ่
ทันทีที่รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดบริเวณประตูทางเข้า สองแม่ลูกก็ลากกระเป๋าเข้ามาในคฤหาสน์ ไม่ทันจะได้ก้าวขยับ เสียงโวยวายไม่พอใจของชายหนุ่มก็ดังขึ้น
"พ่อบ้าไปแล้วหรือไง รับกะหรี่มาอยู่ที่บ้าน!!" สายตาเหยียดหยามของลีวายมองสองแม่ลูกอย่างรังเกียจ
"ปากแกนี่พูดจาดีๆ ไม่ได้หรือไงวะ!" พ่อตวาดกลับ
"พ่อเคยสัญญากับแม่ว่ายังไงจำได้ไหม สมองพ่อยังดีหรือเปล่าฮะ!"
"ฉันจำได้ดี แต่แม่แกตายไปหลายปีแล้ว! แกควรเลิกฝังใจกับสัญญานั่นสักที"
"พ่อ!"
คำตอกกลับของพ่อทำเอาลีวายหน้าชา เขาขบกรามแน่นกำหมัดเข้าหากันจนสั่นเทา โมบายกับแม่ยืนตัวสั่นฟังสองพ่อลูกทะเลาะกันเสียงดังลั่นด้วยความอึดอัด รู้สึกผิดจนอยากออกไปจากที่นี่ ถ้ารู้ว่าจะทำให้พ่อลูกทะเลาะกัน
คงเลือกจะปฏิเสธตั้งแต่แรก
"เสนียด กะหรี่มาคนเดียวไม่พอ ยังหอบลูกมาอีก! สกปรก" ดวงตาคมกริบลีวายตวัดมองโมบายกับแม่
"นี่มันบ้านของฉัน ถ้าแกไม่พอใจก็ไปอยู่ที่อื่น รถกับบัตรของแกฉันก็จะยึดด้วย!!" พ่อตะคอก
"โธ่โว้ยยยยยยย!!"
เพล้ง!
ลีวายโมโหจัด ใช้มือปัดแจกันตกลงพื้นแตกกระจาย โมบายกับแม่สะดุ้งเฮือกใหญ่เพราะกลัวจะถูกทำร้าย ตัวเล็กขยับถอยหนีเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับจ้องเขม็ง "อยากอยู่ก็อยู่ไป ขอให้อยู่ได้อย่างปลอดภัยก็แล้วกัน"
จบคำขู่นั้นลีวายก็เดินกระทืบเท้าออกไป
"โอ๊ยยย ไอ้ลูกคนนี้" ชายชราเอามือจับขมับศีรษะพลางส่ายหน้า เดินเซคล้ายจะล้ม
"คุณท่านคะใจเย็นนะคะ ไปพักก่อนค่ะ" พิมพาเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้าประคองพาไปนั่งพัก
"ขอบใจนะพิมพา"
"ดิฉันต่างหากต้องขอบคุณท่าน"
"บอกแล้วว่าอย่าคิดว่าเป็นบุญคุณ"
สายตาห่วยใยมองสองแม่ลูก ก่อนจะพูดกับสาวน้อยที่ยืนถือกระเป๋าแน่นิ่ง
"หนูโมบายตามสบายนะ เดี๋ยวให้แม่บ้านพาขึ้นไปที่ห้อง จะได้เก็บข้าวเก็บของ"
"ขอบคุณค่ะคุณลุง" สาวน้อยยกมือไหว้
"หน้าตาสะสวยเหมือนแม่"
"คุณลุงก็หล่อสมวัยเลยนะคะ"
"เด็กคนนี้น่ารักรู้จักพูดประจบประแจง ฮ่าๆ ไม่เหมือนไอ้ลูกชายหัวดื้อของลุง มันปากหมาขึ้นทุกวัน"
โมบายขอบคุณด้วยความซาบซึ้งปนรู้สึกผิด เพราะเธอและแม่ทำให้เขาต้องทะเลาะกับลูกชายตัวเอง ทว่าพอหวนนึกถึงสีหน้าและแววตาของลีวายก่อนหน้านี้ก็ทำเอาตัวเล็กหลุดปากบ่นพึมพำ "ไอ้คนบ้า ดุอย่างกะหมา"
ยืนรอไม่นานก็มีหญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาพาโมบายไปยังห้องที่คุณท่านจัดเตรียมไว้ให้
ห้องโมบาย
"นี่ห้องของเธอ ส่วนห้องของแม่เธอติดกับคุณท่าน ฉันชื่อป้านวลเป็นแม่บ้านของที่นี่ตั้งแต่สมัยคุณแม่ของคุณลีวาย" ป้านวลหัวหน้าแม่บ้านของที่นี่แนะนำตัวอย่างไม่เป็นมิตรก่อนจะเดินเชิดออกไป "จัดการทุกอย่างเองก็แล้วกัน"
"ทำเป็นหยิ่ง อีป้านี่!!"
โมบายพึมพำอุบอิบอย่างไม่ชอบใจ ถึงจะรู้ว่าคนที่บ้านนี้ไม่อยากต้อนรับตัวเองกับแม่อยู่แล้วก็ตาม สาวน้อยเดินสำรวจไปรอบห้อง กวาดมองของตกแต่งหรูหรา เตียงนอนขนาดคิงไซซ์ ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น
"ใหญ่แบบว่ากว้างมาก...ห้องน้ำก็หรู เคยเห็นแต่ในละครไม่คิดว่าวันนี้จะมีโอกาสได้มาอยู่จริงๆ!"
เช้าวันต่อมา
โต๊ะกินข้าว
ทั้งสี่คนนั่งทานมื้อเช้ากันพร้อมหน้าพร้อมตา ท่ามกลางบรรยากาศที่ชวนอึดอัด โมบายกับแม่แทบจะกลืนข้าวไม่ลง
"อีกไม่กี่วันจะเปิดเทอมใหม่แล้ว แกต้องพาน้องโมบายไปเรียนด้วยนะ พ่อสมัครเรียนให้น้องแล้ว ฝากฝังอาจารย์ไว้โดยเฉพาะด้วย" ผู้เป็นพ่อออกคำสั่งกับลูกชาย
"ผมไม่มีน้อง เท่าที่จำได้เป็นลูกคนเดียว!"
"ฉันสั่งแกต้องทำตาม อย่าสร้างปัญหา!"
"ใครกันแน่ที่สร้างปัญหา เหอะ"
เคว้ง!
ลีวายลุกขึ้นพรวดพร้อมกับปัดจานช้อนหล่นลงกับพื้น ทำเอาทุกคนต่างสะดุ้งตกใจ นิสัยร้ายกาจของเขาทำคนเป็นพ่อเคร่งเครียดหนัก คงเพราะถูกเลี้ยงมาอย่างผิดๆ
"เอากะหรี่มาไม่พอยังเลี้ยงลูกกะหรี่อีก หึ! แขยงเวลาต้องนั่งแดกข้าวด้วย" คำพูดแดกดันของลีวายตะคอก พร้อมมองเหยียดใส่โมบาย ก่อนจะเดินออกจากโต๊ะอาหารไป
"ไอ้ลีวาย!!"
เสียงตะคอกของพ่อดังตามหลัง
โมบายที่นั่งตรงข้ามพึมพำ ไม่เข้าใจว่าทำไมเจอหน้ากันทีไรเป็นต้องแขวะเธอทุกทีเรื่อยไป
"ไอ้คนบ้า โวยวายตลอดไม่เจ็บคอหรือไง"
คอนโดหรูใจกลางเมือง
ลีวายทนความอึดอัดไม่ไหว จึงขับรถมาหาเพื่อนที่คอนโดเพื่อปรึกษา ที่ผ่านมาไม่ว่าพ่อจะซื้อผู้หญิงมาบำเรอยังไงเขาก็ยังทนได้ แต่กับคนนี้กลับถึงขั้นให้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน แถมหล่อนยังหอบลูกสาวมาอีก เขาทำใจยอมรับไม่ได้จริงๆ
"เฮ้ยยย ใจเย็นดิวะ เดี๋ยวพ่อมึงก็เบื่อ" ไมค์ไม่รู้จะปลอบเพื่อนยังไง เพราะเขาก็ไม่เคยเจอกับสถานการณ์แบบนี้มาก่อนเช่นกัน "แค่ของเล่นสนุกของพ่อมึงหรือเปล่า"
"แต่พ่อไม่เคยพาใครมาอยู่ด้วย แค่เอาแม่งก็ส่งกลับ แต่นี่หอบลูกมาทำอย่างกับบ้านกูเป็นสถานสงเคราะห์" ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เห็นหน้าสองแม่ลูกนั่นทีไรเขาสะอิดสะเอียนทุกที!
"เอาน่า...คืนนี้ไปจัดสาวกันดีกว่า"
"มึงนัดมาเลยกูพร้อมมาก"
"มึงนี่อารมณ์เสียอยู่ยังหื่นได้อีก ฮ่าๆ"
"ถึงจะอารมณ์เสียแต่เรื่องเลียกูพร้อมทุกเวลาเว้ย!"
ผับSss
ห้องน้ำ
มาถึงผับได้สักพักก็เจอกับเหยื่อที่ถูกชะตากัน เป็นนักศึกษาสาวที่ฮอตสุดในหมู่คณะ ลีวายเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ เขาเกลียดผู้หญิงขายตัว ส่วนมากจะนอนแต่กับพวกนักศึกษาหรือนางแบบไอดอลเท่านั้น ซึ่งหลังจบกิจกรรมเขาก็จะให้เงินหรือไม่ก็ซื้อของ เพราะไม่ชอบติดค้างหรือเอาใครฟรีๆ ซึ่งวันนี้นับเป็นโชคดีที่ได้เจอกับตัวท็อป ทั้งสวยแซ่บ แถมด้วยหุ่นเอ็กซ์เซ็กซี่ แน่นอนว่าเขาไม่รอช้ารีบคว้าพาเธอมาที่ห้องน้ำแล้วจัดการเล้าโลม สอดใส่กระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วง
'อื๊ออออ อ๊าาา เจ็บ!'
เสียงครางของทั้งคู่ดังสลับกันก้องทั้งห้อง ใบหน้าของลีวายเชิดขึ้น เขาอัดความรุนแรงอย่างบ้าคลั่งเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ สาวสวยย่นหน้าพร้อมกับมือกุมท้อง ขนาดใหญ่ที่เกินมาตรฐานชายไทยแถมป่าเถื่อนทำเอารู้สึกเจ็บปวด
ลีวายฟาดฝ่ามือลงบนแก้มก้นเค้นเสียง
"ทนหน่อยสิวะ! เสือกแรดมาเสนอตัวพอโดนสนองอย่าปอดแหก คืนนี้ให้มันแหกแค่รูเธอก็พอ หึ"
- Writer
