เขาว่าแล้วหยิบกระเป๋าใบเล็กของเธอขึ้นมาโดยไม่ยอมปล่อยมือหญิงสาวให้เป็นอิสระและชาคริยาก็จำต้องยินยอมให้เขาไปส่งในที่สุดทั้งที่จริงแล้วเธอไม่ได้อยากให้หนุ่มนักธุรกิจที่ทั้งหล่อเหลาและร่ำรวยมหาศาลอย่างอีธาน อัลเบิร์ตสัน ต้องเดินเข้าไปในตรอกเล็ก ๆ ท่ามกลางสายตาของคนแถวนั้นที่รู้จักเธอดีซึ่งต่างมองด้วยความประหลาดใจและดูเหมือนจะมีเสียงซุบซิบที่ชาคริยาไม่ได้ยินในกลุ่มคนที่อยู่แวดล้อม ทว่าเธอก็ทำเหมือนทุกอย่างเป็นปกติด้วยการเดินเคียงข้างไปกับหนุ่มอเมริกันรูปร่างสูงใหญ่แม้หน้าตาคร้ามเข้มแต่การแต่งกายบ่งบอกถึงฐานะและสง่าราศีไปจนกระทั่งถึงห้องพักภายในอพาร์ทเมนท์บนตึกเก่าสูงห้าชั้น เธออับอายต่อความยากจนของตัวเองและที่อยู่เล็กแคบของห้องเช่าราคาแสนถูกแม้ตัวตึกจะถูกออกแบบให้มีช่องระบายและโล่งตาเพื่อกลบปัญหากลิ่นอับแต่หญิงสาวก็กลัวว่าเขาจะรังเกียจอยู่ดี
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”
หญิงสาวกล่าวสั่น ๆ เมื่อเดินม
