“ฮึ! ลืมเหรอว่านี่คือลานจอดรถห้าง” ไทเรลล์เอ่ยขึ้นในขณะที่ยกมือหนาขึ้นเสยผมที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อขึ้นจากหน้าผาก
“ปกติพี่กะ...ก็ทำได้ทุกที่ไม่ใช่เหรอ”
มิราตอบคำถามด้วยคำถาม ร่างบางดันตัวยกสะโพกขึ้นทำให้แก่นกายของเขาหลุดดออกจากช่องทางรักคับแคบของเธอ น้ำรักสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาเปรอะเปื้อนเรียวขาสวยและบางส่วนที่หยดลงหน้าท้องแกร่งของไทเรลล์
แต่ทว่าใจกลางความเป็นสาวของเธอยังตอดรัดและปวดหนึบอยู่ไม่หาย อีกทั้งความรุ่มร้อนในกายก็เพียงแค่ทุเลาลง ไม่ได้หายไปซะทีเดียว เธอยังคงต้องการทำมันอีก
“พี่ไทเรลล์...นะคะ...ข้างในมันยังร้อนอยู่เลย”
“นี่คือผลกรรมที่เธอคิดไม่ซื่อกับฉัน” มือหนาเลื่อนเข้าไปบีบคางเล็กอย่างมันเขี้ยว แต่กลับถูกเธอปัดออกด้วยแรงที่มีอยู่ โดยดวงตากลมโตจ้องจะเข้าไปจู่โจมเขาเพียงอย่างเดียว
“อื้อ...ปล่อย! มิจะทำอีก”
หญิงสาวหลุบสายตามองแก่นกายขนาดใหญ่ตรงหน้าด้วยใบหน้าร้อนผ่าว ฤทธิ์ย
