ผมให้คนเตรียมอาหารเช้าอร่อย ๆ เอาไว้ให้เยอะแยะเลยนะครับ” กุมภ์เอ่ยชวน ไม่สนใจว่ากุลยาจะดิ้นหนีสักแค่ไหน เขารวบแขนของเธอมาหนีบเอาไว้ใต้รักแร้ ไม่ให้เธอหนีจากเขาไปไหนได้
“หิวแล้วค่ะ นายหัวอุตส่าห์ให้คนจัดเตรียมอาหารให้ขนาดนี้ คงต้องอร่อยแน่ ๆ เลยใช่ไหมคะ” กุลธิดาพูดคุยกับกุมภ์ด้วยรอยยิ้ม แต่แอบมองพี่สาวอย่างขัดเคืองใจ เธอมองว่ากุลยากำลังเรียกร้องความสนใจจากกุมภ์อยู่
“ใช่ครับ รับรองว่าคุณธิดาต้องติดใจจนอยากกลับมาที่เกาะแห่งนี้อีก แน่ ๆ ครับ” กุมภ์ยิ้มให้หญิงสาว
“น้องสาวของฉันไม่มีทางกลับมาที่เกาะแห่งนี้อีกแน่นอน” กุลยาพูดแทรกบทสนทนาของคนทั้งคู่
“ใครบอกกันคะพี่กุล พี่น่ะชอบคิดเองเออเอง” กุลธิดาหันไปพูดเสียงอ่อนเสียงหวานกับพี่สาว แต่รู้สึกไม่ชอบใจพี่สาวยิ่งนักที่ชอบพูดจาขัดเธอกับกุมภ์แบบนี้
“พี่สาวของคุณธิดาไม่เหมือนกับคุณธิดาเลยนะครับ ขนาดว่าเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน”
“ไม่เหมือนหรอกค่
