“จะรีบไปไหนล่ะคุณ ผมอยากให้คุณช่วยอาบน้ำให้ผมด้วย” เขารีบโอบกอดร่างบอบบางของหญิงสาวเอาไว้
“นี่คุณปล่อยเลยนะ คุณไปบอกน้องสาวของฉันแบบนั้นได้ยังไง”
“บอกว่า?” เขาเอ่ยถามเลิกคิ้วขึ้นด้วยสีหน้ากวน ๆ
“ก็ไปบอกว่าฉันเป็นอะไรกับคุณไง ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณเสียหน่อย”
“ไม่เป็นจริง ๆ เหรอ สงสัยคุณจะความจำเสื่อมนะนี่” เขาหมุนร่างของเธอมาหา ก่อนจะมองสบตาของเธออย่างมีนัย กุลยาหน้าแดงอย่างปัจจุบันทันด่วน เธอหลบสายตาเป็นพัลวัน ไม่กล้ามองสบตาของเขา ยิ่งแผงอกกว้างที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเพราะเขาปลดกระดุมเสื้อออกจนหมดยิ่งทำให้เธอหน้าแดงหนักขึ้นไปอีก
“ฉันจะออกไปรอข้างนอกและฉันก็ไม่อาบน้ำกับคุณเด็ดขาด”
“อาบเถอะ ผมหิวแล้ว จะได้กินข้าวพร้อมกัน” กุมภ์ทำเสียงออดอ้อน
“ว้าย! คนบ้า” เธอกรีดร้องเมื่อเขาจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่า มือน้อยรัวกำปั้นใส่แผ่นหลังของเขาไม่ยั้ง จนเธอได้รับฝ่ามือพิฆาตจากเขาฟาดลงมาที่ก้นหนึ่งครั้ง
