“เจ็บนะ”
“ถ้าคุณกุมภ์ยังขืนโยกโย้อีก คุณนุชจะกระโดดถีบยอดอกเดี๋ยวนี้เลย” นุชรีเอาจริง เธอถอยหลังไปหลายก้าวเตรียมท่ากระโดดถีบ
“หยุด” กุมภ์เบรกน้องสาวเอาไว้ ทำให้นุชรีง้างเท้าเก้อ
“อ้อ... ก็เล่ามาสิคุณกุมภ์ พี่จะลีลาหาซากเรือไททานิกหรือไง” นุชรีทำท่าทำทางข่มขู่พี่ชาย
“เกี่ยวอะไรกับซากเรือไททานิก”
“ถ้าพี่ยังลีลา” นุชรีเตรียมกระโดดถีบยอดอกพี่ชายอีกรอบ
“คุณกุมภ์เข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นกุลธิดาก็เลยจับตัวเขามา”
“หือ...” นุชรีครางในลำคอ ทำสีหน้างุนงง
“สรุปว่าคุณนุชเข้าใจแล้ว” กุมภ์มองหน้าน้องสาวก่อนจะยิ้มยิงฟันส่งไปให้
“เข้าใจบ้านคุณกุมภ์สิ อธิบายมาให้ละเอียดกว่านี้ คุณกุมภ์ต้องใช้สมองคิดด้วยนะคะ ไม่ใช่สักแต่คิดเองเออเองคนเดียว เข้าใจคนเดียว”
“อ้อ...” กุมภ์ร้องขึ้นก่อนจะเกาหัวไปมา เมื่อโดนน้องสาวแดกดันหาว่าไม่มีสมอง
“แล้วเกี่ยวอะไรกับคุณกุลธิดาด้วยคะ คุณกุมภ์ต้องอธิบายมาให้ละเอียดยิบ ไม่
