กลับไปชอบยายพี่สาวหน้าจืดของเธอแทน เธอยอมรับว่าหน้าตารูปร่างของพี่สาวเหมือนเธอไม่มีผิดเพี้ยน แต่ความเฉิ่มเชยจืดชืดของอีกฝ่ายมันชัดเจนเสียยิ่งกว่าอะไร
“พี่ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ” คนเสียใจพูดซ้ำ ๆ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรให้ดีไปกว่านี้อีกแล้ว
“ถ้าพี่ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ หลังงานเลี้ยงเสร็จสิ้นพี่ก็ควรจะกลับกับฉัน”
“คงไม่ได้หรอกครับ เพราะผมต้องไปส่งกุลยาที่บ้านด้วยตัวเอง”
เสียงของคนที่ขัดขึ้นคือกุมภ์ ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามายืนใกล้ ๆ กับกุลยาและโอบไหล่บอบบางของเธอเอาไว้อย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ กุลยาหันไปถลึงตาใส่พยายามแกะมือของเขาออก แต่กุมภ์ทำหน้ามึนใส่
“นายหัวคงไม่รู้ว่าพี่สาวของธิดามีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว ธิดาไม่อยากจะบอกเลยจริง ๆ นะคะ แต่ก็คงต้องบอก นายหัวน่ะเป็นกิ๊กกับคู่หมั้นของคนอื่น” กุลธิดาแกล้งพูดติดตลก แต่จงใจบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าพี่สาวของเธอนั้นมีเจ้าของแล้ว
“เหรอครับ” กุมภ์เองก็เพิ่ง
