“คราวนี้ก็ตาผมแล้วนะ” กุมภ์พลิกร่างน้อยอ่อนปวกเปียกลงใต้ร่างอีกครั้ง เขาจับขาของเธอขึ้นพาดบ่า ก่อนจะกระแทกกายเข้าหาเป็นจังหวะระรัว
กุลยาจิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น ท่วงท่านี้ทำให้เขาสับสะโพกเข้าหาลึกสุดใจ ยิ่งสะโพกของเธอลอยไม่ติดพื้นยิ่งเป็นเป้านิ่งให้เขาอัดกระแทกเข้าหาหนักหน่วงแม่นยำมากยิ่งขึ้น เสียงหอบหายใจของเธอประสานกับเขาระงม ทุกอย่างกำลังจะจบสิ้น ก่อนที่ลาวาแห่งความร้อนจากร่างกายของเขาจะสาดซัดเข้ามาในตัวของเธอเต็มเหนี่ยว
กุมภ์กอดรัดร่างของกุลยาเอาไว้แนบอก ในขณะที่หญิงสาวหอบหายใจสะท้าน เธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้งด้วยสติสัมปชัญญะครบถ้วน เธอไม่โวยวายหรือด่าว่าอะไรเขาทั้งสิ้นเพราะว่ารอบนี้มันก็เหมือนกับทุกครั้งที่เธอสมยอมเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ความรู้สึกผิดกับพจน์มันท่วมท้นอยู่ในหัวใจดวงน้อย ๆ
หลังจากวันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอหน้ากุมภ์จนถึงวันงานเลี้ยงที่ถูกจัดขึ้นบนเกาะ งานเลี้ยงในช่วงค่ำเต็มไปด
