ฟากกุ้ยไป๋เทียนหลังจากฟังสิ่งที่ลูกสาวต่อว่าแล้วก็นั่งหน้านิ่งขรึม ไม่พูดไม่จา ทั้งฮุ่ยชิงและฮุ่ยหลิงได้แต่กัดฟันแน่น เขาเองก็ไม่อยากเชื่อว่าฮุ่ยหลิงจะขโมยไป เขาจึงพยายามถ่วงเวลาให้ฮุ่ยชิงกลับมาช่วยมารดาหาหลักฐานมาพิสูจน์ตัวเอง ใช่ว่าเขาจะใจร้ายใจดำอย่างที่นางกล่าวหา
“แม่ใหญ่ท่านมีหลักฐานหรือเปล่าเจ้าคะ ถึงได้มาปรักปรำท่านแม่ข้า”
“ข้าต้องมีพยานอยู่แล้ว” อี้หวาบอก “เด็กๆ เรียกเสี่ยวเหวินเข้ามา”
คนชื่อเสี่ยวเหวินเดินเข้ามาด้วยท่าทางระแวดระวัง ฮุ่ยชิงจับตามองชายผู้นั้นทุกฝีก้าว นางจำได้ว่าเป็นบ่าวอยู่ในสวน คอยทำความสะอาดกวาดพื้นเก็บเศษใบไม้ภายในจวน
เสี่ยวเหวินคุกเข่าทำความเคารพกุ้ยไป๋เทียนและหม่าอี้หวา พลางลอบมองไปที่ฮุ่ยหลิงแวบหนึ่งก่อนจะหลุบตาลงราวกับกลัวถูกจับผิดได้
“เสี่ยวเหวิน เจ้าบอกไปสิว่าเจ้าเห็นอะไรบ้าง” อี้หวาถาม
“ขอรับฮูหยิน คือบ่าวทำความสะอาดสวนอยู่ แต่เห็นหลังไวๆ ของสตรีคนห
