My Accident Babies

Prologue Minahal ko siya ng sobra pa sa dapat. Ginawa ko ang lahat para maging perpektong Babae para sakaniya. Ibibigay ko ang lahat lahat ng maaari kong ibigay para hindi niya maisipang iwan ako. Ginawa ko ang lahat. Pero bakit ganon? Yung akala Kong sapat na.. Kulang pa pala para manatili siya. Hindi ko alam kung anong mali ko, kung may mali nga ba ako. Ako ba ang nagkulang? May nagawa ba Kong hindi niya nagustuhan? Ewan ko. Para na Kong mababaliw kakaisip ng rason kung bakit niya nagawa saakin to. Ang sakit-sakit, Akala ko siya na.  Siya na Yung lalaking makikita Kong makakasama ko habang buhay eh. Yung lalaking papakasalan ko. Yung lalaking aalalayan ko Ng buong pagkatao ko. Ng buong kaluluwa ko. Yung makakasama ko sa pagtanda. Yung kasama Kong bumuo Ng isang buong masayang pamilya.  Pero ngayon, impossible na yon. He left me. He doesn't want me anymore. Lahat ng pangarap naming dalawa para sa isa't-isa nawala. Sobrang sakit.  Magang-maga na ang mga mata ko sa kakaluha para sakaniya. Dinadama ko ang sakit Ng pagtapon niya saakin. Para na Kong Tanga umiiyak sa kawalan at paulit-ulit na hinihiling na balikan niya ko. Mahal na Mahal ko Kasey, sobrang Mahal na Mahal ko. Siya nalang ang meron ako eh. Siya nalang... Hindi ko maiwasang itanong sa sarili ko, kung may mali ba saakin? Pangit ba ko? Mabaho? Bobo? Ano bang mali saakin. Ano bang Mali!! Damn this life. Damn this heart! Kahit sobrang sakit na, Mahal ko parin.  Binigay ko sakaniya lahat. Oras ko, Atensiyon ko, Buong Pagmamahal ko ibinuhos ko sakaniya. Mas inaalala ko pa nga siya kaysa sa sarili ko. Araw-araw siya muna bago ako. Pero bakit ganon? Dahil sa isang bahay na Hindi ko magawa iiwan niya ko?  Tawag Ng laman. Sex.  Because of that he left me. Anong meron sa sex, anong meron diyan para maging Lamar Ng pagkasira Ng ilang taon naming pinagsamahan?  I just want to save it for our wedding. For our first night bilang mag-asawa. Alam kong para sa maging asawa mo, isang magandang regalo yon. Pero Hindi niya magawang maghintay.  Itinapon niya ang halos tatlong taon naming pagsasama. Yung relasyong sabay naming pinagtibay at pinalago. Ibinasura nalang niya dahil Hindi ko kayang makipag-siping sakaniya. Napaka-gandang dahilan. Napapikit ako at mailing naiyak nang maalala kong muli ang masasakit niyang salita pagkatapos niya kong iwan.  "A-ano to Baby?.. No, By. No. Let's talk okay? Anong problems hmm.. Pag-usapan natin Baby.. please. Wag ganito, wag ka namang ganiyan. Wag namang break, baby please? Tell me what's wrong?" "Let me go. Just let me go."  "No!  I love you so much. Please Baby.. Don't do this to me. Please.. Sino ba siya? Nalasing ka ba kagabi? May nangyari ba sainyo?  Tell me na aksidente lang yun, maintindihan naman kita. Baby, I love you so so much so I'm all forgive you. Alam kong Hindi mo ginusto yun–" "AYOKO NA! Umalis ka na. Walang aksidenteng nangyari. Kung ano mang ginawa namin, Hindi aksidente yon. Tapos na tayo Phoebe. Umalis ka na sa harapan ko." May babaeng lumabas sa unit niya, Hindi ko kilala. Maikli ang pananamit nito at maganda. "Let's go Darling, I have class today..Oh- who is she Darling?" Naikuyom ko ang kamao ko ng lumingkis siya Kay Michael.  "Just my ex. Let's go–FCUVK!!" napapikit ako sa sakit Ng palad ko matapos ko siyang sampalin.  "Stop this shit Michael. Tell me what's wrong! Ipaintindi mo naman saakin bakit??"  "FINE! YOU WANT TO KNOW THE PROBLEM? YOU. You are the problem. Nakakasawa kang kasama. Napaka-boring mo. Nakakasawa na yang pagiging conservative mo. Lalaki ako Phoebe, I have needs as your boyfriend. Pero Hindi mo.kayang punan. So I think it's time for me to leave in your toxic hand. "  "Just because of that? Sex ba Michael? akala ko ba Mahal mo ko?"  "Fuck that Love! Yes, Mahal Kita. Minahal naman kita, noon. Ang haba ng panahong sinayang ko sayo kakahintay  kung kailan ka papayag na magpagalawa saakin. Pero lintik na taon na ang tinagal wala parin! Tangna."  Parang wala nalang sakaniya ang pinagsamahan namin. All this time Yun ang iniisip niya ang mahalaga ako? Paanong may taong ganon?  Napaubo ako sa usok na sumalubong saakin. Sa sobrang tulala at iyak ko dito na pala ako dinala ng mga paa ko.  Maingay ang paligid at sobrang wild na Ng mga tao. Nakakabingi ang lugar na ito. Bago ang lahat sa paningin ko, ito ang ukauna-unahang pagkakataon na nakapasok ako sa isang Bar. Inilibog ko ang paningin ko at napagdisisyunang umupo sa counter kung saan mayroong mga alak.  Ngayon lang to. Alam kong Hindi magandang solusyon ang alak pero kailangan ko nito ngayon. Ang Alam ko kasi ay nakakalimot panndalian ng sakit ang alak. Kahit ngayong gabi lang. Sarili ko muna. Kahit saglit lang.  Simulan kong lumagok Ng paisa-isa. Napakapangit pala Ng lass kaya halos isuka ko. Pero habang tumatagal ay nasasanay ako.  "HOOOOOOO! YEAAHHH!" Sigaw ko sa gitna ng mga tao. Ang init ng pakiramdam ko pero meron sa loob Kong  parang ang sarap sa pakiramdam. Natutumba na ko pero tuloy parin ako sa pagsayaw, sumasabay sa ritmo ng kanta. Siguro ay pinagtatawanan na nila ko. Halata sigurong first timer ako. Pero bahala na, I will enjoy this night.  Pero Hindi ko akalain na ang enjoyment na hinangad ko kagabi ay mauuwi sa ganito.  Ng dahil sa pagpunta ko sa lugar na yon ay magagawa ko ang bagay na ipinag-damot ko sa lalaking Mahal ko. Tahimik Kong sinambunutang ang sarili ko.  "Tanga.. Tanga.. paano na to." naiiyak na ko. kumalabog ang dibdib ko ng bahagyang gumalaw ang malaking lalaki sa tabi ko. Shit ka Phoebe.. anong ginawa mo.  Pareho kaming walang kahit anong saplot sa katawan. We really did it.  Masakit ang akin. Ugghhh! Ano ba tong pinasok ko.. napatalon ako ng muling gumalaw ang lalaki.  Nanlalamig ang kamay ko ng pulutin ko ang damit ko.  Kailangan ko munang nakaalis dito.  Palabas na ko nang lingunin kong muli ang lalaking nakatihaya sa kama. Pagod na pagod ang pagkakabagsak Ng katawan niya.  Mabilis na nag-init ang pisngi ko nang maalalang, ako anb dahilan Ng pagod niya.  Pumikit ako at dali-daling lumabas ng kwarto. Natigil ako sa sala ng makita ko ang litrato ng lalaki sa loob Ng kwarto.  Pikit mata kong hinawakan ang saraduhan ng pintuan at sa hling pagkakataon ay nilingon ko ang unang lalaking nakasalo ko.  "Pasensiya na. Kasalanan ko lahat to, Pasensiya na at nadamay ka." Hindi ko na muling nilingon ang pinanggalingan ko, ayokong maalala ang ksalanang nagawa ko. Tama na ang isang gabing pagkakamali para matuhan ako, bakit kung kailan huli na saka pa lang ako namulat sa katotohanang, Hindi mabuting lalaki ang minahal ko sa loob ng mahabang panahon. Kailangan kong harapin at ayusin ang kasalanan ko.  Lahat ng nangyaring pagkakamali kagabi ay mananatiling lihim sa pagitan naming dalawa.  :-0