บทที่ 3 คนหื่นกาม 1
1081 Words
"...!!"
คนตัวเล็กชะงักไปกับคำพูดที่แสนจะตรงไปตรงมาของเขา และไม่รอให้เธอได้เอ่ยคำพูดใดๆ ร่างสูงกลับเดินผ่านหน้าเธอไปขึ้นรถเสียอย่างนั้น ปล่อยให้คนตัวเล็กได้แต่ขบเม้มริมฝีปากด้วยหัวใจที่สั่นระรัว
มาร์ตินมันเป็นคนหื่น! สายตาที่เขามองมามันบ่งบอกได้ถึงทุกคำพูด...
"ชิดในครับชิดใน ขยับเข้าในหน่อยให้คนมาใหม่ขึ้นด้วย"
เสียงของกระเป๋ารถเมล์ดังขึ้นเพื่อให้คนที่เพิ่งขึ้นรถได้มีพื้นที่ในการยืน สายตาของเธอทอดมองหาที่นั่งไปทั่วรถเพราะมีคนลุกออกไปจำนวนหนึ่งและตรงด้านหลังเหมือนจะมีที่นั่งว่างอยู่หนึ่งที่ ไม่รอช้าเรียวขาสวยรีบเดินไปยังเป้าหมายในทันที แต่ไม่ทันที่จะได้นั่งลงบนที่ว่างตรงนั้น กลับมีร่างของใครบางคนนั่งตัดหน้าเธอในทันทีทันใด
พึ่บ!
คนตัวเล็กชะงักไปในทันที เพราะไม่คิดว่ามาร์ตินจะปาดหน้าเธอไปนั่งตรงนั้น ทั้งที่หมอนี่ก็เห็นว่าเธอเล็งที่นั่งตรงนี้ แต่เขาก็ยังแย่งเธอจนได้
"นายน่ะสะกดคำว่าสุภาพบุรุษเป็นไหม" คนตัวเล็กอดโมโหเขาไม่ได้ จน อยากจะเอากระเป๋าฟาดหัวเขาไปด้วยซ้ำ แต่แทนที่เขาจะสำนึกกลับเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยใบหน้ากวนประสาท
"สะกดยังไงเหรอ ช่วยสอนหน่อยได้ปะ" รอยยิ้มมุมปากของเขาปรากฏขึ้น พร้อมกับคิ้วหนาที่ยักให้เธออย่างกวนๆ ทำคนตัวเล็กหน้าเหวอไปกับความหน้าด้านของเขา
"ฮึ่ย! : (" เจ็บใจ... แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ในที่สาธารณะ ทั้งที่ในใจนั้นอยากเอาเท้าเตะเขาออกจากรถเมล์ไปด้วยซ้ำ
ลมหายใจของเธอถูกพ่นออกอย่างคับแค้นใจ กลอกตามองบนอย่างเอือมๆ เพราะเธอใส่รองเท้าส้นสูง ถ้ายืนไปนานๆ อาจเมื่อยได้จึงต้องสอดส่องหาที่นั่งว่างหลังจากนั้น เธอไม่อยากอ้อนวอนขอที่นั่งจากมาร์ติน ไม่อยากเจอความกวนประสาทของเขา
"ซีใช่ปะ"
สายตาของเธอหันไปตามเสียงเรียกที่คุ้นหู เมื่อได้สบตากับเจ้าของใบหน้าคมหวานที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับมาร์ตินก็ทำเธออดแปลกใจไม่ได้
"อ้าว ทัพเองเหรอทำไมวันนี้ขึ้นรถเมล์ล่ะ"
คนที่ทักเธอคือ 'นำทัพ' เพื่อนในคลาสที่ปกติจะขับรถไปเรียนทุกวัน แต่พอมาเห็นเขาอยู่บนรถเมล์ด้วยกันก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะลุคที่ดูเรียบร้อยของเขามันทำให้เธอนึกสภาพไม่ออกว่าลูกคุณชายอย่างเขาจะขึ้นรถเมล์ได้
"รถเสียน่ะ อีกสองสามวันกว่าจะเสร็จ เลยต้องอาศัยรถเมล์ไปก่อนน่ะช่วงนี้" ทัพเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มเหมือนทุกครั้งที่เขาคุยกับเธอ
"งั้นเหรอ ลำบากแย่เลย" เพราะเขาคงไม่เคยขึ้นรถเมล์แบบนี้มาก่อนแน่ๆ บ้านรวยเสียขนาดนั้น
"ไม่เท่าไหร่หรอก แบบนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรมั้ง"
"...." เธอได้แต่พยักหน้ารับให้ทัพเท่านั้น เพราะไม่รู้ว่าจะชวนคุยอะไรต่อดี สายตายังคงมองหาที่นั่งว่าง โดยไม่ได้สนใจมาร์ตินที่มองมาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
แต่เธอไม่อยากสนใจเขามากนัก ยังโมโหที่เขาแย่งที่นั่งเธอไม่หายเลย
"นั่งที่ฉันไหม ถ้าเธอไม่มีที่นั่งน่ะ..." นำทัพพูดพร้อมกับเหลือบสายตามองคนด้านหลังของเธอเล็กน้อย
"อ่า ขอบใ...จ.." ซีลีนไม่ทันที่จะพูดขอบคุณทัพด้วยซ้ำ เพราะเรียวแขนเล็กกลับโดนกระตุกจากใครบางคนที่นั่งอยู่ทางด้านหลังทำให้เธอเซลงไปนั่งอยู่บนตักเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
พึ่บ!
"อ๊ะ!" เสียงอุทานดังขึ้นเบาๆ เล็บสีหวานเผลอจิกลงบนแขนแกร่งที่จับอยู่บนเอวคอดอย่างหนัก ริมฝีปากเอ่ยกระซิบบอกเขา "มาร์ตินทำบ้าอะไร..."
แต่ดูเหมือนเขาแทบจะไม่ได้สนใจคำพูดเธอด้วยซ้ำ สายตาของมาร์ตินกลับจ้องไปยังนำทัพที่ไม่ทันได้ลุกออกจากที่นั่ง
"ให้ซีนั่งตักกูก็ได้ ส่วนมึงนั่งที่ตัวเองไปเถอะ"
น้ำเสียงแข็งทื่อเอ่ยบอกหนุ่มหน้าหวานที่ได้แต่จ้องคนทั้งคู่ด้วยสีหน้างงงวยสลับกันไปมาเท่านั้น
"นี่จะเล่นอะไร" น้ำเสียงหวานกระซิบถามเขาอย่างต่อเนื่อง เล็บยาวๆ จิกลงไปบนแขนกำยำจนเป็นรอยแดงจางๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ยอมเอามือออกไปจากเอวของเธอ
คนตัวเล็กกัดริมฝีปากเล็กน้อยเพราะรู้สึกประหม่า บนรถไม่ได้มีแค่พวกเธอสองคนแต่ยังมีคนอื่นอยู่ด้วย แต่ก็ไม่มีใครสนใจเท่าไหร่เพราะอาจคิดว่าเธอกับเขาเป็น... แฟนกัน
"ไม่ได้เล่น แต่ช่วยเธอให้มีที่นั่งอยู่นี่ไง" ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาปัดเป่าลงบนต้นคอของเธอจนขนลุกซู่ไปหมด ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้อยู่ตรงช่วงเอวคอดและเลื่อนขยับมายังหน้าท้องแบนราบ ความร้อนรุ่มถูกแผ่ออกมาจนเธอเกร็งตัวไปหมด
"ขอบใจแต่คราวหลังไม่ต้อง..." ยิ่งเขากอดเธอไว้ ร่างแบบบางก็ยิ่งขยับเพื่อให้หลุดออกจากการควบคุมของเขา ในสายตาคนอื่นอาจจะเห็นว่าพวกเธอสองคนแค่หยอกล้อกัน แต่ความเป็นจริงเราสองคนกำลังทำสงครามประสาทเล็กๆ กันต่างหาก
"นั่งนิ่งๆ ไม่รู้เหรอว่ายิ่งขยับมันยิ่งโดน" ฝ่ามือใหญ่สีน้ำผึ้งบีบเคล้นหน้าท้องแบนราบของเธอเล็กน้อย จนต้องส่งเสียงร้องแปลกๆ ออกไป ริมฝีปากอ้าออกเพื่อเอ่ยถามเขาเสียงแผ่ว
"โดนอะไร" เพราะมัวแต่ยื้อกับเขาจนไม่ทันได้สนใจอะไรมากนัก
"แล้วเธอนั่งอยู่บนอะไรของฉันล่ะ"
.
.
.
.
.
.
พูดคุย
อยากแหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม่ ไปถึงดาวอังคาร
อยากให้เขานั่งตักก็พูดกันดีๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องแย่งที่นั่งกันเลย
พอมีหนุ่มเสียสละที่ให้ก็ไม่ยอมกันอี๊กกกกก
มาร์ตินเป็นอะไรมากปะ หวงเค้าหรือเปล่าาา 5555555+
ฝากคอมเม้น กดใจ เพิ่มเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน้าาา
- Writer
