สองอาทิตย์ต่อมา
ไคล์ตัลมาอยู่ที่บ้านสวนกับอมีนาตลอด ทำงานเสร็จก็รีบกลับมาบ้านสวนหาเธอ โดยที่เขาไม่ได้กลับบ้านตัวเองหรือกลับบ้านไปหาภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเลยสักครั้ง
บางครั้งเขาก็ไม่ได้คิดถึงคนรอบข้างหรือบางครั้งเขาอาจจะละเลยความรู้สึกของคนรอบข้างไปโดยไม่รู้ตัว เพราะเขากำลังมีความสุขกับอมีนาจนลืมคิดถึงอะไรหลายๆ อย่างไป
ตอนนี้เขาไม่ได้ติดแค่เรือนร่างสวยงามของอมีนา แต่คุณชายยังคงติดทั้งอาหารที่อมีนาทำอีกด้วย เรียกได้ว่าติดใจจนทานอาหารทั้งเช้าทั้งเย็น พอไปทานที่อื่นก็ยังคิดถึงอาหารฝีมือของอมีนาอยู่ดี
“วันนี้คุณชายจะกลับมาทานอาหารที่บ้านไหมคะ” เมษาถามขึ้นมาในระหว่างที่คุณชายมาเฟียกำลังทานอาหารเช้าอยู่
“ทำไม” ไคล์ตัลถามขึ้นมาแต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทางโกรธหรือโมโหให้เมษาแต่อย่างใด
“อมีนาจะได้เตรียมอาหารเอาไว้ค่ะ คุณชายจะได้ไม่ต้องเสียเวลามานั่งรอนานๆ” เมษาตอบอย่างเอาใจคุณชายมาเฟีย
อมีนานั่งเง
