หลังจากที่ส่งแขกเสร็จไคล์ตัลก็ตั้งท่าจะกลับบ้านทันที โดยที่ยังไม่ได้บอกอะไรใครเลยซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่ผู้เป็นแม่เห็น
“ลูกจะไปไหน”
“คอนโดครับ” ไคล์ตัลเลือกที่จะโกหกคำโตออกไป
“ทำไมไม่นอนที่บ้านกับหนูแพง ไหนๆ ก็มาถึงบ้านแล้ว” คุณแม่ยังคงดึงรั้งและอยากจะให้ลูกชายนอนที่บ้านกับภรรยา
“พรุ่งนี้ผมมีประชุมตอนเช้าครับ เดี๋ยวจะไปไม่ทัน” เหตุผลของไคล์ตัลก็ยังหนีไม่พ้นเรื่องงานกับเรื่องประชุม
“แต่หนูแพง…” คุณแม่เหมือนจะไม่ยอมและพยายามพูดเพื่อดึงลูกชายเอาไว้
“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ แพงนอนคนเดียวได้ค่ะ” พะแพงที่ยืนอยู่ด้วยจึงพูดขึ้นมา
“ผมขอตัวก่อนนะครับ” เมื่อมีคนเข้าข้างและช่วยพูดให้ไคล์ตัลจึงขอตัวเดินออกมาทันที
คุณชายมาเฟียนั่งนิ่งอยู่บนรถที่กำลังขับเคลื่อนออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ ภายในใจเอาแต่คิดถึงหญิงสาวที่รอเขาอยู่ที่บ้าน
“มีรถขับตามเรามาสักพักแล้วครับ” ลูกน้องคนสนิทรายงานผู้เป็นเจ้านายหลังจา
