ตอนที่ 19
พริมาเดินเปลือยเปล่าไปยังห้องน้ำ แสงไฟนวลภายในห้องขับให้ผิวขาวเนียนของเธอดูเปล่งปลั่ง แม้จะยังคงปรากฏร่องรอยแดงจางๆ เป็นทางยาวบนผิวเนื้อบางส่วน ราวกับภาพวาดที่ถูกแต้มแต่งด้วยสีแดงเรื่ออันน่าเศร้า
หญิงสาวรีบคว้าผ้าขนหนูเนื้อนุ่มสะอาดมาพันรอบกายบอบช้ำของตนเองเอาไว้ ส่วนอีกผืนคล้องไว้ที่ไหล่ เตรียมนำไปเช็ดตัวให้ชายหนุ่มที่ช่วยเหลือเธอ ก่อนจะเดินไปยังตู้ยาเพื่อนำกล่องปฐมพยาบาลออกไป เธอตั้งใจว่าจะดูแลเขาให้ดีที่สุดในค่ำคืนนี้... ค่ำคืนที่โชคชะตานำพาให้เธอได้มาใกล้ชิดกับเขาอีกครั้ง
ร่างอรชรของพริมาเคลื่อนกายออกมาจากห้องด้านใน พร้อมผ้าขนหนูสองผืนและกล่องยาในมือ ทว่าภาพที่ปรากฏแก่สายตาของไมค์นั้น ราวกับสะกดทุกการเคลื่อนไหว หัวใจของเขาเต้นระรัวอย่างที่ไม่เคยเป็น
เสื้อผ้าที่เปียกชื้นแนบเนื้อเมื่อครู่ได้เลือนหายไป เหลือเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวที่โอบรัดเรือนกายบอบบางไว้หลวมๆ อีกผืนคล้องอยู่
