พาทิศกลับมาบ้าน ก็เจอแววดาวเข้า และแน่นอนว่าแววดาวใส่ไฟเพิ่มเข้ามาอีกไม่ยั้ง
“เอกคะ เอกต้องทำอะไรสักอย่างนะคะ ไม่อย่างนั้นเอกจะต้องถูกสวมเขาแน่ๆ เลยค่ะ”
“อีกไม่ถึงปี ผมกับอารดาก็จะหย่ากันแล้ว”
แววดาวเดินตามร่างของพาทิศเข้ามาในบ้าน และก็เป่าหูไม่หยุด
“ตอนนี้อารดาเปิดตัวชู้รักแล้ว ถ้าทนรอต่อไปคุณก็จะต้องขายหน้านะคะเอก”
“ผมยังหย่าไม่ได้หรอก คุณหญิงย่าไม่ยอมแน่ๆ”
“คุณยังหย่าไม่ได้ หรือว่าไม่อยากหย่ากันแน่คะเอก เนี่ยแววเห็นนะคะว่าคุณเปลี่ยนไป หรือว่าคุณไม่รักแวว ไม่รักลูกของเราแล้วคะ” แววดาวบีบน้ำตาทำให้ตัวเองน่าสงสาร
พาทิศหยุดเดิน รั้งร่างแววดาวเข้ามากอด รู้สึกละอายใจไม่น้อยที่ทำให้แววดาวร้องไห้
เขาไม่ควรจะหวั่นไหวกับใครทั้งนั้น ผู้หญิงที่เขาต้องรักให้มากที่สุดคือแววดาว
“อย่าร้องไห้นะแวว ผมรักคุณเสมอ คุณวางใจได้ ผมจะไม่มีวันทรยศความรักที่คุณมีให้ผมอย่างแน่นอน”
แววดาวซบหน้ากับอกกว้าง
