กระทิงนอนฟุบอยู่บนโต๊ะทำงานจนกระทั่งดึกดื่น เขาสะลืมสะลือตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ก่อนจะควานหาโทรศัพท์เพื่อดูเวลาในตอนนี้
00:45 น.
“อือหลับไปขนาดนี้ได้เลยเหรอวะเนี่ย” ร่างหนาบ่นพึมพำก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นเอนตัวพิงกับพนักพิงแล้วหันมองไปรอบๆ ห้อง
ตอนนี้เขายังอยู่ที่ห้องทำงานยังไม่ได้กลับบ้าน และก็เผลอหลับไปนานเลยด้วย
“อืม…” ชายหนุ่มเดินออกมาด้านนอกพลางบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะที่กำลังเดิน
“อ้าวบอส นี่ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอครับเนี่ย” ยามเวรที่เฝ้าอยู่หน้าประตูทางเข้าบริษัทเอ่ยขึ้นถามด้วยความแปลกใจ
“อ่าครับ พอดีว่าเผลอหลับไปน่ะครับ ตื่นมาอีกทีก็เวลานี้แล้ว” กระทิงพูดกับยาม
“อ๋อ พักผ่อนเยอะๆ นะครับบอส สงสัยบอสทำงานหนักแน่เลยถึงเผลอหลับแล้วตื่นเอาเวลานี้”
“คงงั้นมั้งครับ ผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ”
“ครับผม เดินทางปลอดภัยนะครับบอส”
“ครับ ฝากดูแลบริษัทของผมด้วย”
“ยินดีครับ จะดูแลให้เป็
