We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
[ 15 ] • อธิบายที •
โรงพยาบาล “กระทิง! แยมนึกว่าคุณจะไม่มาหาแยมซะแล้ว” หญิงสาวแสดงสีหน้าที่บ่งบอกว่าดีใจมากที่ได้เจอกับชายหนุ่ม “คุณเป็นยังไงบ้างล่ะ อาการเป็นยังไงบ้าง” เขาถามเสียงเรียบ “คุณหมอบอกว่าดีขึ้นเยอะแล้วค่ะขาก็ไม่ค่อยเจ็บแล้ว” “แล้วนี่หมอให้คุณออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่?” “คงอีกสองสามวันมั้งคะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน” “อ๋อ..” “คุณจะมารับแยมที่นี่หรือเปล่าคะ แยมไม่อยากนั่งรถกลับบ้านคนเดียว ขาก็ยังไม่ค่อยหายดีด้วยแยมกลัวล้ม” “ผมขอถามคุณหน่อยนะ วันที่เกิดเรื่องคุณไปทำอะไรที่คลับนั่น?” “เอ่อ…แยมไปรับน้องสาวค่ะ น้องสาวบอกให้ไปรับที่นั่น” “แน่ใจนะ” “ค่ะแน่ใจค่ะ ทำไมถึงมาถามแยมแบบนี้ล่ะคะ มีใครไปบอกอะไรคุณอีกหรือเปล่า” “ไม่มีใครบอกอะไรผมหรอก” กระทิงตอบพร้อมกับสีหน้าที่เรียบนิ่ง “แล้วทำไมคุณ?” “ผมแค่อยากรู้น่ะ ตอนออกจากโรงพยาบาลคุณก็ให้น้องสาวของคุณมารับก็แล้วกัน ผมคงไม่ว่างมารับคุณหรอกผมต้องทำงาน
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
