ตอนที่ 35
ชะตาต้องกัน
ความเหนื่อยอ่อนจากเมื่อคืนทั้งการปฐมพยาบาลเหล่ากุลาในทัพ และการเริงรักกับประมุขทัพควายยาวนานเกือบสามยามทำให้ ธารทิพย์ หลับไหลในอ้อมแขนของประมุขทัพควายในเพิงพักของเขาทั้งคืน โดยไม่ได้ลุกกลับไปนอนยังเพิงพักของตัวเองกับคะนิ้งอย่างที่ปากบอกตั้งแต่ตอนแรก
“ทิพย์! แม่คิดถึงลูก”
“อยู่ตรงไหน? หนูอยู่ที่ไหน”
“อย่าเดินไปใกล้ลำน้ำมูลนะแม่คงคาจะดึงหนูไป”
เสียงมากมายดังก้องเข้ามาในโสตประสาทของเธอ
..
“เจ้าไม่ได้หลงภพมาดอก ...เจ้าแค่กลับบ้านเท่านั้น”
กลับบ้านยังงั้นเหรอ? ไม่นะ! ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธอ
“บุรุษแห่งไฟเท่านั้น! ที่จะนำทางเจ้าได้”
บรุษแห่งไฟ!! ผู้มีปานแดงรูปไฟตรงต้นคอ
“เฮือก!”
ร่างบางสะดุ้งไหวก่อนจะดันกายลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว
“ตื่นแล้วรึ?”
เสียงนุ่มทุ้มต่ำเอ่ยถาม ดวงตาคู่สีนิลมองเธออย่างล้ำลึกร่างหนาของ นายฮ้อยเพลิง นั่งอยู่บนตั่งโดยมีสำรับอาหารหอมกรุ่นวางไ
