แต่เหมือนจะมีคนที่ห่วงนายหญิงไม่แพ้นางเช่นกัน เมื่อบุรุษที่เป็นใหญ่ในแผ่นดินลอบเข้ามาทางหน้าต่างทำเอาทั้งนางและนายหญิงตกใจ
“ฝ่าบาท มาได้อย่างไรเพคะ” จิวฮวารีบพยักหน้าให้จื่อฝูรีบไปปิดเรือนทั้งหน้าต่างให้มิดชิด
“ข้าได้ยินว่าเจ้าอยากทำร้ายตัวเอง”
“หม่อมฉันเพียงอยากจะหลุดจากบ่วงนี้”
“บ่วงแค้นของพ่อเจ้ากับนิ่งอันโหวใช่หรือไม่”
นางก้มหน้าไม่กล้าสบตา แม้ว่าหลายวันนี้พระองค์จะมาหาอยู่บ่อย ๆ จนนางเริ่มไว้เนื้อเชื่อใจ แต่ว่าเรื่องนี้ร้ายแรงนักหากผู้ใดมาเห็นเข้าว่านางอยู่กับบุรุษอื่น ข้อหาลอบคบชู้โทษต้องจับถ่วงน้ำสถานเดียว
“ไว้ข้าจะช่วยเจ้าเอง อย่ากังวลใจไป”
เขาแอบฟังอยู่ตลอดว่า อวิ๋นหยางนั้นมิมีใจให้นาง เช่นนั้นเขาจะลองเจรจาดูก่อน หากให้นางเป็นนางในปกติไม่ได้ยกย่องออกหน้า คงไม่เป็นกระไรไป อ้างว่านิ่งอันโหวและองค์หญิงจิวฮวาต้องการหย่าขาด ไม่มีใจต้องกัน เขาย่อมถอนสมรสนี้ได้อยู่แล้ว
“ทำเ
