“คุณหยกคะ โทรศัพท์จากคุณแดนค่ะ” ดอกเหมยบอกเจ้านายสาว ก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ พิมพ์รดารับมาก่อนจะพยักหน้าให้ดอกเหมยออกไปได้ แล้วก็เปิดลำโพงฟังแดนตะวันกับอัญชัญเล่าเรื่องพัทท์ให้ฟังว่าตอนนี้เค้นความจริงไปถึงไหนแล้ว
“เฮีย! เจ้! เหลือเชื่อมากๆ เลยค่ะ” เสียงนั้นไม่ใช่ใคร เสียงของอัญชัญนั่นเอง ก่อนจะได้ยินแดนตะวันทำเสียงดุใส่ แต่อัญชัญก็ยังแย่งพูด
“พัทท์คือครามค่ะเฮีย ค่ะเจ้ คนของไอ้พิทายศัลยกรรมครามเป็นอีกคน ฝังชิปเอาไว้ด้วย ตอนนี้ครามไปไหนมันก็รู้ตลอด ที่สำคัญก็คือครามต้องทำตามพวกมัน เพราะลูกเมียถูกจับเป็นตัวประกันเอาไว้” ประโยคของอัญชัญทำให้สุริยันต์กับพิมพ์รดาถึงกับอึ้งไป
“ตอนนี้ครามเป็นยังไงบ้าง” สุริยันต์ไม่ได้เคืองโกรธหรือตำหนิ แต่กลับเอ่ยถามด้วยความห่วงใย น้ำใจของสุริยันต์ที่มีมาให้เสมอ ทำให้ครามถึงกับน้ำตาซึม ไม่ตำหนิไม่ว่ายังห่วงใยอยู่เสมอ
“ผมขอโทษครับเสี่ย” ครามเอ่ยขึ้น ทำให้สุริยั
