หลายปีมานี้มันแกร่งขึ้นมาก สั่งสมลูกน้องเก่งๆ เอาไว้มากมาย ฉันเคยคิดว่าถ้าไอ้สองคนผัวเมียนั่นตาย มันจะเกรงกลัวไม่กล้าเปิดศึกกับเราอีกแต่ผิดคาดมันยิ่งฮึกเหิมประกาศศึกกับเรา เป็นคู่แข่งกับเราทุกอย่าง” สองคนผัวเมียที่พิทายพูดถึงคือเกื้อกับนุชนารถ
“ผมไม่มีวันลืมความแค้นที่มันทำเอาไว้กับผมกับลูกพลับได้หรอกครับ”
“ระวังเรื่องผู้หญิงเอาไว้บ้างธันวา รักได้แต่อย่าหลง อย่าให้ผู้หญิงมาบงการชีวิตหรืออยู่เหนือเรา ไม่งั้นแกจะตายเพราะผู้หญิง แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
“ครับเสี่ย” ธันวารับคำ แต่คิดว่าลูกพลับไม่คิดทำร้ายกับตนอย่างแน่นอน เขาช่วยชีวิตอีกฝ่ายเอาไว้ และลูกพลับก็รักเขามากทำทุกอย่างเพื่อเอาใจเขา ลูกพลับคงไม่หน้าโง่รักคนที่คิดจะฆ่าเธอหรอก ธันวาคิดเช่นนั้น
“นายส่งลูกน้องเข้าไปในคุกหน่อยของหมด” พิทายสั่งธันวาเสียงเฉียบ
“ครับเสี่ย”
“จัดการส่งจดหมายนี้ไปให้เสี่ยพงศ์ด้วย” เขายื่นจดหมายฉบับหนึ่งให
