“ไอ้เจ้าของที่ล่ะครับพี่ทิม”
“มึงปาดคอมันซะ อย่าให้มันปากมาก” ทิมสั่งเสียงเหี้ยมก่อนจะพาลูกน้องเดินลัดเลาะไปตามน้ำตก สุริยันต์พยักหน้าให้พิมพ์รดาแอบหนีไปอีกด้าน
“เราจะไปไหนกันคะเฮีย”
“ต้องหนีไปตั้งหลักก่อน กลับไปทางเดิมมีหวังโดนยิงไส้แตก”
“คนที่ขายที่ให้เฮียรวมหัวกับพวกมัน”
“หรืออาจจะโดนข่มขู่ ไอ้พิทายมันชอบเล่นสกปรก” เขารู้จักนิสัยพิทายดี ไอ้หมอนี่มันหมาลอบกัดดีๆ นี่เอง ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ แม้กระทั่งจับครอบครัวของคนอื่นเป็นตัวประกันเพื่อต่อรอง
“มันอยู่นั่น” เสียงของพวกมันดังขึ้น สุริยันต์กระชากมือของพิมพ์รดาหนีไปด้านหนึ่งเพราะพวกมันมาดักทั้งด้านหน้าและด้านหลังเอาไว้
“มันขนมาทั้งกองทัพหรือไงวะ” สุริยันต์สบถ
“เฮีย! ข้างหน้าระวัง” พิมพ์รดากรีดร้องก่อนจะพลัดตกลงไปในหุบเหว เธอหวีดร้องเสียงดังไม่ต่างจากเขา ก่อนที่สติจะดับวูบลงไปในที่สุด
“พี่ทิมมันตกลงไปในเหวแล้ว”
“ร
