สุริยันต์ต่อสู้กับมันยิบตา ด้วยเลือดนักสู้เขาไม่ยอมตายแน่ๆ มันจับเขาฟาดลงกับพื้น เด็กชายร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บจุก เขารู้สึกว่าซี่โครงในร่างกายหักเป็นเสี่ยงๆ มึนหัวจนแทบลุกไม่ไหว พอพลิกกลับมามันก็กระโจนเข้าใส่เขากลิ้งหนีทำให้มันพลาดจัดการเขาไม่ได้ มันเลยโมโหหนัก
สุริยันต์กระโดดขึ้นมายืนจังก้า ระหว่างจะสู้กับมันหรือเลือกที่จะหนี เขาคงต้องเลือกสักทาง
หนี!!! สุริยันต์ให้คำตอบตัวเอง เขารีบวิ่งหนีหลังจากคว้าย่ามมาสะพายกับบ่าเรียบร้อยแล้ว
ใครจะสู้ก็สู้สิวะ เขาขอหนีก่อนแล้วกัน การหนีไม่ใช่การยอมแพ้แต่เป็นการไปตั้งหลักเฉยๆ
สุริยันต์เบรกตัวโก่งเมื่อด้านหน้าคือหุบเหว เขาหันไปมองหมียักษ์ตัวใหญ่ที่วิ่งตามมาติดๆ มีสองทางคือสู้กับมันและกระโดดลงไป ซึ่งเขาไม่อยากเลือกทั้งสองอย่าง
เขาถอยหนีไปและหันไปมองทางด้านหลังอย่างระแวดระวัง เจ้าหมียักษ์พุ่งเข้าใส่ เขาก็เผลอเหยียบก้อนหินทางด้านหลังแล้วพลาดตกลงไป
