Chapter 2
1028 Words
Aizel's pov
"Ughh! Bakit kailangan pakong I fix marriage?! Hindi na uso yun ngayon!" napahampas na lang ako sa manibela ng kotse ko habang nag sisisigaw. Nandito ako ngayon sa mansion ng magulang ng taong ipapakasal sakin. Kanina pako dito at hanggang ngayon ay hindi pako bumababa. Maya maya lang ay biglang tumunog ang phone ko at nakitang nag message si mom.
Where are you?! Nandito na ang anak ng balae ko! Nakakahiya late kana!
Pati ba naman sa text ay sesermonan ako ni mommy?! Ughh! Bumaba nako ng kotse at walang nagawa kundi pumasok sa loob.
"Mabuti naman at nakarating kapa!" sermon ni dad ng makita niya ako.
"Dad, atleast I came" napatingin ako sa babaeng biglang tumigil sa pag inom ng juice at nilingon niya ako.
"IKAW?!" sabay naming sigaw habang nag turuan.
Bakit siya pa?!
"You two know each other?" tanong ni mom.
"No/Yes" sabay naming sagot. This girl know me?
"Well, son. Sit down ng mapag usapan na natin ang kasal niyo" utos ni dad.
"KASAL?!" sigaw ni stupid girl. So hindi niya pa pala alam.
"Oh balae, hindi mo pa ba sinasabi sa kanya?" tanong ni mom.
"Hindi pa. pero tuloy ang kasal" saad ng isang babae.
"MOMMY!" sigaw niya. Ackk! nakakatulig tong babaeng toh ah.
"Addilyn. Shut your mouth. We'll talk about this later" rinig kong bulong ng mommy niya.
"BUT I DON'T WANT TO MARRY THAT BASTARD!" sigaw niya sabay tayo sa kinauupuan niya.
"Neither do I. Would you shut up?! Nakakarindi kana!" sigaw ko.
"See! He wouldn't even respect me in my own house!" reklamo niya.
"Son!" madiing saad ni dad.
"Tsk" bumalik nako sa pagkaupo at ganun din siya.
Addilyn's pov
Ughhh! FIX MARRIAGE?! Really?! Is that even legal this days?! At bakit siya pa?! Ang bad boy ng school!
Habang nag uusap ang mga magulang namin tungkol sa kasal ay panay kami tingin sa isa't isa na sobrang sama. We just kept glaring at each other when mom held my hand.
"That's enough" bulong niya kaya tumigil ako.
Natapos kaming lahat kumain at natapos din sila sa pag uusap.
"So it's settled then?"
"Yes balae"
"Next week will be the wedding at titira kayo sa iisang bahay" napanganga kaming dalawa sa biglang sinabi ni dad.
"What?!" sigaw namin pero parang hindi nila kami narinig dahil nginitian lang nila kami.
Umalis na ang mga bisita kaya naiwan na lang kami dun.
"Mommy! Arrange marriage? Please mom! Please tell me that you're kidding!" saad ko pero umiling siya.
"But why?!"
"Princess. We need to do this. Palugi na ng palugi ang mga kompanya natin at kailangan natin ang mga Zmith para maligtas ang mga kompanyang pinag hirapan kong ipalago" saad ni dad.
"Please, sweetie. Do this for the sake of our company and your father" pag mamakaawa ni mom.
"But what about me?"
"I promise you. You will have a better life with Aizel" I'm telling to now mommy! That will NEVER happen! yan ang gusto kong isigaw pero parang nawalan akong ng boses dahil kanina pako iyak ng iyak.
"Please honey. Hush now" bulong ni dad at niyakap ako.
"My life will be in hell" umiiyak kong saad.
Pinahatid ako ni dad sa condo ko dahil malalim na ang gabi at may pasok pako bukas.
*The next day*
Nauna pakong bumangon bago pa tumunog ang alarm clock ko. Actually, hindi ako natulog dahil panay isip ako kung ano ang magiging buhay ko sa puder niya.
Naligo nako at dumeretso na agad sa university. Habang nag lalakad ako sa hallway ay walang katao tao hanggang sa may biglang tumulak sakin kaya tumama ang likod ko sa pader.
"Marrying me is the worst decicion that you ever made. Now, prepare for the consequences because you will never have a happy ending" madiin niyang bulong habang hawak niya ang panga ko.
Binitawan niya ako at tinulak kaya natumba ako sa sahig.
"Buti yan sayo" sambit niya at iniwan ako dun
Sa tingin niya ba na gusto kong mag pakasal sa kanya?! I only agree for the sake of our company!
Dumeretso nako sa classroom ko at pag pasok ko ay nakita ko agad na ang sama ng titig niya sakin. Umiwas ako ng tingin at dumeretso sa upuan ko.
*Few hours later*
Habang nakain ako kasama si Aiden ay may biglang nag buhos sa ulo ko ng juice kasabay na tawanan ng mga tao sa cafeteria.
"What's your problem, dude?!" inis na tanong ni Aiden at tumayo.
"Aiden wag na" saad ko at tumayo tsaka pinaupo ulit siya.
Nilingon ko si Aizel at nakangisi siya habang hawak ang bote ng juice.
"Pupunta lang ako sa restroom" pag papaalam ko at agad tumakbo palabas ng school.
Ng makarating ako sa restroom ay agad bumuhos ang luha ko. Dito pa lang sa school ay malala na ang pang aaway niya sakin. Paano pa kaya kung mag iisang bahay na kami. Habang patuloy ako sa pag iyak ay may biglang nag himas ng likod ko. Napatigil ako at nilingon siya. Oh my, ang ganda niya.
"Hey, are you ok?" tanong niya.
"Not really"
"Are you new here?" saad niya at tumango ako.
"I see. Kaya pala ikaw ang tinarget na pag tripan ni Aizel" saad niya.
"Do you have extra clothes?" tanong niya.
"Yes. It's in my locker"
"Wash your face first. Then, I'll come with you to get your clothes" tumango ako at nag hilamos muna.
Kumuha ako ng tissue paper at pinunas sa mukha ko. Ng matuyo ang buhok at mukha ko ay lumabas na kami ng restroom.
"I'm Shane by the way" saad niya habang nag lalakad kami.
"Addilyn"
"What section are you from?"
"A - Shrine" saad ko.
"Oh mag classmates pala tayo"
"Parang hindi yata kita nakita kagahapon?"
"Oh right. Absent ako, ngayon lang ako pumasok" saad niya sabay ngiti. Ang kyut niya.
Nakarating kami sa locker room at nag bihis nako. Good thing nakasando ako at hindi namantiyahan ng juice.
"There you are. I've been looking for you everywhere!" hingal na sambit ni Aiden.
"Hi Aiden"
"Hey Shane. Mag kasama pala kayo"
"Yeah. Kaibigan mo na pala si Addi"
"Yes. Kagahapon pa" natatawang saad ni Aiden.
To be continued
- Writer
