หลังจากคูเปอร์เดินออกไป เซอร์เวย์กับธามไทก็ขอตัวกลับเช่นกัน ราวกับล่วงรู้ว่าเนเน่ต้องการนั่งดื่มกับทอยตามลำพัง
“ดื่มเยอะแบบนี้...จะขับรถกลับยังไงไหว” ทอยจ้องมองหญิงสาวนั่งใกล้กันยกแก้วเหล้าดื่มไม่พัก ทั้งที่ตอนนี้เธอเองนั่งแทบไม่อยู่ก็ยังดื้อรั้นเติมแอลกอฮอล์เข้าสู่ร่างกาย ก่อนจะเบนหน้าหนีเสมองไปอีกทาง
“นั่งดื่มกับนายแล้วฉันรู้สึกปลอดภัยไง”
“...” ประโยคนั้นของเนเน่เรียกให้ทอยหันกลับมาสนใจกันอีกครั้ง สายตาคมกริบจ้องมองลึกเข้าไปในตาของคนตัวเล็กอย่างต้องการค้นหาบางอย่าง
“ชนแก้ว...หมดแก้วนี้ค่อยกลับ” เนเน่ยกแก้วกระทบแก้วเหล้าของทอยเชิงบอกให้เขาทำตามคำบอก และได้ผล มือสากจับแก้วยกขึ้นกระดกรวดเดียวหมด เพื่อปิดปาร์ตี้ดื่มในค่ำคืนนี้ เนเน่เองก็ทำแบบนั้นเช่นกันก่อนจะวางแก้วกระแทกพื้นโต๊ะอย่างจังจนเกิดเสียงด้วยความเมามาย เป็นเวลาเดียวกับทอยลุกขึ้นยืนเดินนำออกไป
“ทอย~ไปส่งฉันได้มั้ย” เสียงหวานยาน
