ตอนที่ 13
ลงโทษ
ไอรินหอบหายใจหนักๆ เมื่อแพนตี้ตัวบางถูกถอดออกไปอยู่ตรงปลายข้อเท้าเรียวด้วยความรวดเร็ว ดวงตาสีนิลมองมือหนาที่โอบล้อมลำกายใหญ่เอาไว้ด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มองเห็นความใหญ่โตของมันชัดๆ ไม่แปลกใจเลยที่เมื่อคืนเธอถึงจุกจนแทบหายใจไม่ออก เพราะมันใหญ่เกินกว่าที่เธอจินตนาการเอาไว้มาก
"ถึงกับมองตาไม่กะพริบยังจะปฏิเสธอีกเหรอว่าไม่ต้องการมัน"
"นะ...นายมีเรียนไม่ใช่เหรอ"
"ฉันเป็นพวกเห็นหอยดีกว่าหนังสือน่ะ โดดสักวันจะเป็นไรไป เธอเองก็หยุดไม่ใช่เหรอ"
"แต่ฉันมีธุระต้องไปทำ" ไอรินพยายามหาข้ออ้างมาปฏิเสธถึงแม้ในใจตอนนี้จะคิดถึงความรู้สึกเร่าร้อนเมื่อคืนมากแค่ไหนก็ตาม
"ฉันจะเป็นคนพาเธอไปเอง แต่หลังจากที่เธอทำให้ฉันพอใจแล้วเท่านั้น"
"ฉะ...ฉันไปเองได้" ไอรินบอกด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เมื่อฐานทัพสอดมือหนาเข้ามาลูบไล้หน้าท้องแบนราบเบาๆ ก่อนลากผ่านมาขย้ำหน้าอกอวบอิ่มทั้งสอง
