EP.14 ช่องว่าง
ไอรินนอนหอบหายใจหนักๆ อยู่บนเตียงนอนที่ตอนนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำคาวรักเป็นบริเวณกว้าง ร่างกายอ่อนแรงเกินกว่าจะขยับไหว ในขณะที่อีกฝ่ายนอนซบลงบนหน้าอกอวบอิ่มด้วยท่าทางเหนื่อยหอบไม่ต่างกัน
"พะ...พอใจแล้วก็ลุกออกไป" ไอรินบอกฐานทัพที่นอนทับร่างเธอเอาไว้ด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ
ฐานทัพยอมลุกออกจากร่างบางที่นอนทับอยู่อย่างว่าง่าย เขาจ้องมองการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าของหญิงสาวด้วยความพึงพอใจในผลงานของตัวเอง
"มองอะไรของนาย" ไอรินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงประหม่า เธอรู้ตัวเองดีว่าสภาพตอนนี้ดูน่าอายขนาดไหน
"มองคนอวดดี"
"ฉันไม่อยากทะเลาะกับนายแล้ว"
"ไม่ใช่เพราะหมดแรงแล้วเหรอ"
"จะเหตุผลอะไรมันก็ไม่สำคัญ ฉันไม่ได้ว่างมาทำตัวไร้สาระทั้งวันเหมือนนายหรอกนะ" ไอรินบอกพร้อมกับพยายามเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนที่นอนมารวบรวมไว้ในมือ
"มานี่สิ" ฐานทัพบอกพร้อมกับเรียกคนตัวเล็กให้ขยับไปหาเขา
