ไม่ชอบขี้หน้า

1195 Words
ผ่านมา 1 สัปดาห์แล้วกับการเป็นเด็กปี 1 ของเพียงฟ้า เธอกับเพื่อนอีกสองคนเขาขากันดีมาก เพื่อนสาว 2 คนของเธอเป็นคนง่ายๆมากไม่เรื่องเยอะกับอะไรเลย ไปไหนก็ไปกัน ได้หมดไม่ขัดสักเรื่อง เพียงฟ้าเป็นตัวชง รินลดาคอยเสริม พลอยใสตามน้ำ มันเลยทำให้ความสัมพันธ์ของเพื่อนทั้งสามราบรื่นเป็นอย่างมาก สนิทกันราวกับว่ารู้จักกันมานานแรมปี ทั้งที่จริงแล้วเพิ่งรู้จักกันได้แค่อาทิตย์เดียว สามสาวที่นั่งอยู่โต๊ะประจำของตัวเอง “ พี่เมฆ หวัดดีครับ ” เสียงนักศึกษาคนนึงทักทายลูกชายอธิการดังพอที่มันจะทำให้สามสาวที่นั่งอยู่ได้ยิน ทั้งสามเลยหันไปมองยังต้นเสียง เมฆที่ยืนอยู่กับนักนักศึกษาคนนั้นรู้สึกว่ามีคนกำลังมองเขาอยู่ก็หันมาตามความรู้สึก สายตาคมสบเข้ากับในตาสวยของเพียงฟ้าทันที สวยเหมือนกันนี่หว่า ต่างจากเพียงฟ้าที่รู้สึกไม่ชอบสายตากะล่อนนั้นเอาสะเลย เพียงฟ้าหันกลับมาสนใจเพื่อนตัวเองต่อโดยที่หารู้ไม่ว่าสายตาคมของเมฆยังคงจับจ้องมองแผ่นหลังเล็กนั้นไม่วางตา “ ชอบ หราพี่ ? นั่นเพียงฟ้าสาวสวยนิเทศน์ปี 1 มีแต่คนอยากจีบ “ เด็กหนุ่มเอ่ยบอกเมฆออกไปเพราะเห็นพี่เมฆมองเหมือนว่าจะกินเขางั้น “ ไร้สาระไอ้สัด ” พูดแค่นั้นเมฆก็สาวเท้าเดินไปหาเพื่อนตัวเองทันที ช่วงนี้เดินทั้งวันแม่ใช้งานหนัก เดินจนขาขวิดไปข้าง ฟุ๊บ !!!!!!!! เสียงเมฆนั่งลงอย่างแรงข้างๆพายุที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว ” เป็นเหี้ยไร “ พายุที่เห็นเพื่อนสีหน้าเหนื่อยก็ถามขึ้น ” แม่ง แม่ใช้กูเดินทั้งวัน เหนื่อยชิบหายร้อนก็ร้อน ทำมั้ยไม่คลอดลูกมาอีกสักคนว่ะ ใช้แต่กูอยู่คนเดียว “ เมฆหัวเสียอยู่ไม่น้อยที่วันนี้เดินทั้งวัน แม่ใช้ไม่ทำก็ไม่ได้ โดนด่าหูชาอีก ” หึ ” เสียงพายุที่หัวเราะเบาๆในลำคอแต่มีหราคนขี้เสือกอย่างเมฆจะไม่ได้ยิน “ หึ เหี้ยอะไรของมึง กูเหนื่อยนะเว้ย ” ที่หัวเสียอยู่หัวเสียเข้าไปอีก ไอ้เพื่อนเวนไม่ช่วยเหี้ยอะไรแล้วยังมาหัวเราะกูอีก กริ๊งงง !!!!!!! “ ขึ้นมาหาแม่ที่ห้อง ” ท่านอธิการเหมือนรู้ว่าลูกชายว่างแล้วเลยเรียกไปหา เมฆหยิบมือถือราคาแพงมาดู ใจอยากจะปาทิ้งไปไกลแต่ก็ทำไม่ได้ ” เรียกกูอีกแล้ว แม่เรียกกูทั้งวัน !!!! “ เมฆเหมือนอยากจะลาบวชซะให้รู้แล้วรู้รอด ตุ๊บ !!!!! เมฆโยนมือถือราคาแพงให้พายุ ” มึงตอบกลับไปดิ บอกกูตายแล้ว “ ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาทิตย์ที่นั่งเล่นมือถือเงียบๆมานานระเบิดหัวเราะเสียงดังออกมา “ ขำ ขำ ไอ้สัด กูเนี่ยจะร้องไห้แต่มึงขำ ” กริ๊งงงง !!!!!!! “ อย่าช้าแม่รออยู่ ” เป็นอธิการที่ส่งมาหาลูกชายอีกครั้ง เมฆจำใจต้องไปหาแม่อย่างเลี่ยงไม่ได้ระหว่างทางเดินไปหาอธิการ ผลั๊ก !!!!! อ๊ะ !!!!! เมฆชนเข้ากับหญิงสาวคนนึงกลิ่นหอมจากกายสาวทำให้คนที่เดินมารอบมหาลัยหายเหนื่อยไปเป็นปลิดทิ้ง “ ขอโทษครับ เจ็บตรงไหนรึป่าว ” เมฆร้อนรนถถามหญิงสาวที่ตอนนี้ล้มลงไปนั่งจมอยู่กับพื้น ขาขาวที่โผ่ลพ้นกระโปรงนักศึกษามันทำให้คนที่เห็นใจสั่นวูบวาบไปหมด ขาขาวจังว่ะ “ ถามมาได้เจ็บสิ นึกว่าชนกับควาย ” เพียงฟ้านั่งก้มหน้าก้มตาปัดเศษดิน เศษทรายที่ติดฝ่ามือตอนที่เธอเอามือยันพื้น เพียงฟ้าที่ในใจตอนนี้เดือดเป็นอย่างมากเดินไม่เห็นรึไงคนทั้งคนชนเข้ามาได้ เงยหน้ามามองยังตัวต้นเรื่องที่ชนเธอหล่นลงพื้นไป เมฆที่ได้ยินหญิงสาวพูดแบบนั้นก็ปี๊ดขึ้นมาทันที “ เธอว่าใครควาย ” ปากแจ๋วนักหรอว่ะหล่อขนาดนี้มาว่าเป็น ควายได้ไง “ ก็นายไง ” เดินไม่เห็นคนเหรอ “ พี่ ” เมฆที่เห็นคนตัวเล็กเรียกเขาว่านายก็นึกไม่ชอบใจ “ ไม่มีพี่เป็นลูกคนเดียว ” แม่สาวปากกล้าอย่างเพียงฟ้าไม่เคยตายไมค์ สู้หมดไม่สนลูกใคร “ พี่แก่กว่าเรา 3 ปีครับ ” “ ก็เรื่องของนาย ชิ ” เพียงฟ้าว่าให้แล้วสะบัดหน้าเดินหนีเมฆไปทันที คนที่โดนด่าก็ยังไม่ได้ชำระแค้นเลยได้แต่ทดบัญชีโทษไว้ในใจ ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเด็กดื้อ เพียงฟ้าเดินมาหาเพื่อนที่นั่งอยู่ด้วยสีหน้าที่หงุดหงิดไม่น้อย “ เป็นอะไรฟ้า ทำหน้าซะ ” รินลดาถามเพื่อนเมื่อเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของเพื่อน “ ก็ไอ้ตาลูกอธิการนะสิเดินชนฉันจนล้มลงไปกองกับพื้น ชิ !!!!! ยังมีหน้ามาบอกให้ฉันเรียกพี่อีก นิสัยแย่มาก ฉันละไม่ชอบขี้หน้าเขาเลยจริงๆนะ ” เพียงฟ้ารายยาวให้เพื่อนฟัง เธอรู้ว่าเมฆเป็นใครเพราะเธอติดตามเพจมหาลัยเธอจะเห็นข่าวของเขาบนหน้าเพจบ่อยครั้ง ด้านเมฆเองก็หงุดหงิดหญิงสาวอยู่ไม่น้อย อยากจะจัดการเด็กดื้อแต่แม่ก็ตามซะเหลือเกินเลยจำต้องปล่อยให้เธอเดินหนีไป ก๊อก ๆๆ !!!!!! “ แม่เรียกผมมามีอะไรรึป่าวครับ ” “ ทำไมถึงต้องให้นิเทศน์รับน้องรวมกับวิศวะ ? ” “ อะ เออ อ่า ออ !!!! ผมเห็นว่าตึกติดกัน ถ้าจัดกิจกรรมรวมกันมันก็ประหยัดเวลาดีครับ ” แถไปแบบน้ำขุ่นๆเพราะเมฆเองก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมอาทิตย์ถึงให้วิศวะกับนิเทศน์จัดกรรมรวมกัน อธิการก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรต่อ เมฆเมื่ออกมาจากแม่แล้วก็ตรงไปหาเพื่อนทันที ในใจอยากจะไปหายัยเด็กดื้อแต่ทดไว้ก่อนดีกว่า ครั้งหน้าก็ยังไม่สาย “ ไอ้อาทิตย์ มึงให้นิเทศน์มารับน้องรวมกับวิศวะทำไม่ว่ะ แม่เรียกกูไปถามแล้วเนี่ย “ ” เรื่องส่วนตัว “ อาทิตย์ตอบออกมาอย่างไม่คิดสนใจว่าเพื่อนจะไปตอบอธิการว่ายังไง ตอบยังไงก็เรื่องของมัน “ เอ้า ไอ้ห่า กวนตีนนะมึงไอ้อาทิตย์ เวลาแม่ด่าเขาด่ากูนี่ ไอเวร “ เมฆจะโดนอธิการด่าอยู่บ่อยครั้งเพราะขอบทำตัวลอยไปลอยมาไม่ได้อะไรสักเรื่อง เมฆคิดอยากจะสอยอาทิตย์ให้ร่วงแต่ก็ทำไม่ได้อีกนั่นแหละ นั่นเพื่อนรักเพื่อนตายกันเลยนะ พายุได้แต่นั่งส่ายหัวให้เพื่อนสองคนที่คนนึงก็พูดน้อย อีกคนก็พูดมากขี้เสือก ขี้โวยวาย ความสัมพันธ์ของสามหนุ่มก่อเกิดมาตั้งแต่เด็กๆจนตอนนี้จะเรียนจบกันอยู่แล้วพวกเขาพร้อมจะช่วยเหลือกันทุกอย่าง ^^
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD