ทิวาถอดผ้ากันเปื้อนออกจากตัวเมื่อใกล้ถึงเวลาเรียนในช่วงบ่าย โดยปกติหญิงสาวทำงานพาร์ทไทม์เป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านอาหารในช่วงเย็น ทว่าในตอนนี้กำลังร้อนเงินจึงขอเจ้าของร้านเข้ามาทำทุกช่วงเวลาที่ว่างจากการเรียนเพิ่มอีกหนึ่งทาง
“จะไปเรียนแล้วเหรอทิวา”
“ค่ะ ใกล้ถึงคลาสเรียนแล้ว”
“เรามีปัญหาอะไรหรือเปล่า พี่ได้ข่าวว่าขอเจ้าของร้านมาทำงานเพิ่ม”
พี่ที่สนิทด้วยกันเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง คนตัวเล็กมาทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่มาตั้งแต่เข้าเรียนปีแรกของมหาวิทยาลัยจวบจนถึงปีสุดท้าย แม้ระยะหลังๆ มานี้เธอจะหายหน้าไปหลายเดือน
“หนูต้องรีบหาเงินไปจ่ายค่าเทอมค่ะ”
“อ้าว ไหนทิวาบอกว่าได้ทุนของมหาวิทยาลัย”
“เคยได้ค่ะ แต่อยู่ๆ ก็ถูกตัดรายชื่อออก”
ทิวาบอกปัดไปเพราะไม่อยากจะมานั่งอธิบายให้ใครฟังว่าเหตุผลที่เธอถูกยกเลิกทุนเป็นเพราะฝีมือใคร มาเฟียหนุ่มใช้วิธีสกปรกแบบนั้นเขาคงคิดอยู่หรอกว่าหญิงสาวจะยอมยกโทษและกลับไปอ
