โซ่สวาทเมียเด็ก

มือเรียวยาวของชายหนุ่มหน้าตาคมสันราวกับเทพบุตรกรีก กำลังแกะซองจดหมายที่ส่งมาจากนางพยอม แม่นมที่เคยเลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็ก ซึ่งหลังจากที่นางมีครอบครัวแล้ว ก็ได้ขอลากลับไปใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัด นานมากแล้วที่เขาไม่ได้รับการติดต่อจากนางพยอม ระหว่างที่แกะซองอยู่นั้นคิ้วคมสันของชายหนุ่มก็ขมวดด้วยความสงสัย ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้อ่านเนื้อความจากในจดหมาย แล้วความวิตกกังวลก็แสดงออกมาทางสีหน้าชายหนุ่มอย่างชัดเจน มือเรียวยาวเคาะปากกาด้วยความเครียด เขาไม่คิดว่าเขาจะได้รับคำขอร้องครั้งสุดท้ายจากอดีตแม่นมของเขา ซึ่งมันยากเหลือเกินที่เขาจะต้องยอมรับกับคำขอร้องนี้ แต่หากเขาไม่ยื่นมือเข้าไปช่วยแล้ว ชีวิตเด็กผู้หญิงคนหนึ่งจะเป็นเช่นไร เพราะจากเนื้อความในจดหมาย นางพยอมไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้ว เขาคือที่พึ่งสุดท้าย คือความหวังเดียวของนางพยอม ดังนั้นเมื่อคิดทบทวนแล้ว แม้จะลำบากใจเพียงใด แต่เขาก็ตัดสินใจรับคำขอร้องของนางพยอม อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง ร่างบางของเด็กสาววัยสิบแปดปีนั่งน้ำตาไหลด้วยความเสียใจ เพราะมารดาที่เป็นเพียงที่พึ่งเดียวได้จากโลกนี้ไปด้วยโรคมะเร็งเต้านม เด็กสาวนามว่าเพียงธารรู้สึกเคว้งคว้างอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต ตอนนี้เธอเพิ่งจะจบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และเธอก็ไม่มีญาติที่ไหนให้พึ่งพิงได้ หัวใจของเด็กสาวแทบจะร้องไห้ออกมาเป็นสายเลือด มันยากเหลือเกินที่เด็กสาววัยนี้จะใช้ชีวิตอยู่ลำพังโดยขาดที่พึ่ง ดังนั้นหนทางข้างหน้าของเด็กสาวจึงมืดมนไปหมด