เธอพูดเพียงเท่านั้นก็เดินออกจากห้องนอนสุดหรูบนคฤหาสน์ชั้นสามไป ปิดประตูบานนั้นลง กั้นเธอและเขาให้อยู่กันคนละโลก
เมริสารู้สึกเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน หากนี่คือครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้ปิดมัน
“ลาก่อนนะไคล์”
ประตูบานนั้นนิ่งสนิท ไม่ได้เปิดออกอีก เธอรออยู่สักพัก เมื่อแน่ใจแล้วว่า เขาไม่เปิดประตูออกมาแล้ววิ่งพล่านตามหาเธออย่างที่คิด
เธอจึงจำนนแก่ความผิดหวัง หันหลังแล้วลงบันไดลุเส้นทางสลัวนั้นไปอย่างคนหมดเรี่ยวขาดแรง เธอไม่เคยรู้สึกอ่อนล้าหัวใจเท่านี้มาก่อนเลย โลกสดใสของเธอพังครืนลงตรงหน้า
แต่แทนที่จะกลับห้องพักในทันที เธอเลือกที่จะไปหานนทวัฒน์ที่บ้านพัก เพราะยังไม่อยากอยู่คนเดียวตอนนี้ การอยู่กับเพนนีในห้องก็ไม่ต่างจากอยู่คนเดียวนั่นล่ะ
ชายหนุ่มเชิญเพื่อนรักที่สภาพเปียกปอนเข้าบ้านพักขนาดเล็กของเขา จัดแจงผ้าเช็ดตัวและน้ำอุ่นให้เธอทันที แล้วสอบถามอย่างสนใจใครรู่ ขณะเธอกำลังยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม เพ
