ตอนที่ 20
หลังจากที่กานต์ชนกจากไป บรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็กลับสู่ความสงบ ธันวาและขวัญรวินทร์ยังคงนั่งทานอาหารต่อ ท่ามกลางสายตาของลูกค้าบางคนที่ยังคงจับจ้องมาด้วยความสนใจ เด็กสาวรู้สึกถึงความร้อนผ่าวบนใบหน้า พร้อมกับความรู้สึกผิดที่ผสมปนเปกับความสุขที่ธันวาได้เลือกเธอ
“อาหมอไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ...” ขวัญรวินทร์เอ่ยถามเสียงแผ่ว ใบหน้าหวานเงยขึ้นมองเขาด้วยความห่วงใย เธอเห็นร่องรอยความเจ็บปวดจางๆ ในแววตาของธันวา แม้เขาจะพยายามเก็บซ่อนมันไว้ก็ตาม มือเรียวเล็กเอื้อมไปกุมมือของเขาบนโต๊ะเบาๆ
ธันวายิ้มบางๆ ให้เธอ
“อาหมอไม่เป็นไรหรอกครับ อาหมอพยายามทำใจเรื่องนี้มาสักพักแล้วล่ะ” ธันวารู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้เคลียร์ทุกอย่างกับกานต์ชนก พร้อม ๆ กับที่เด็กสาวได้รับฟังทุกอย่างในคราวเดียวกัน
“และตอนนี้...มันก็เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยล่ะ”
“หนูขอโทษนะคะที่ทำให้อาหมอต้องเจอเรื่องแย่ ๆ แบบนี้” ขวัญรวิ
