เมียบำเรอไร้ใจ

สถานการณ์ฉุกเฉิน...2

"อมรเป็นอะไร" ภูผาถามออกไปทันทีด้วยความเป็นห่วง ไม่ว่ายังไงความเจ็บป่วยและ ความปลอดภัยของคนที่นี่ มันคือเรื่องที่เขาจะต้องรับผิดชอบ

"เจ้าหนี้มันมาซ้อมมันอยู่หน้าบ้านน่ะนาย ตอนนี้กระอักเลือดแล้วมั้ง" สนรีบบอกทันทีหลังจากที่อาการหอบของเขาเริ่มดีขึ้น ส่วนผู้เป็นนายเมื่อได้ฟังเช่นนั้นก็ไม่อยู่รอถามต่อไป เขารีบตรงไปที่รถโฟร์วิลของเขา ส่วนไผทก็ตามเจ้านายไปด้วยเช่นกัน เป้าหมายคือรีบไปที่บ้านพักคนงานที่เป็นบ้านพักของนายอมรอย่างด่วนที่สุด เขาไม่รู้ว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไง แต่ตอนนี้เขาต้องไปช่วยลูกน้องของเขาก่อน

สนที่วิ่งตามหลังมารีบวิ่งขึ้นกระบะหลังทันที ส่วนไผทนั่งหน้าคู่กับภูผา ก่อนที่รถของภูผาจะเคลื่อนตัวออกไปด้วยความเร็ว

เพียงไม่นานเท่านั้นรถโฟร์วิลก็มาจอดที่หน้าบ้านพักคนงาน ซึ่งตอนนี้นายอมรกำลังถูกชายฉกรรจ์สองคนรุมทำร้ายอย่างหนัก ส่วนบุตรสาวของนายอมรอย่างอิงดาว ก็พยายามที่จะเข้าไปช่วยบิดา แต่ทว่าเธอก็ถูกผลักจนล้มลงอยู่ข้างๆ บิดา เธอพยายามที่จะฉุดกระชากให้หนึ่งในชายฉกรรจ์หยุดทำร้ายบิดาของเธอ แต่ทว่ามันจะทำให้เธอเจ็บตัวซ้ำไปเสียอีก

ส่วนนางรจเรจมารดาของอิงดาว ได้แต่ร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าจะช่วยบุตรสาวหรือสามีดี ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้ภูผาไม่พอใจเป็นอย่างมาก นี่มันในพื้นที่ของเขา ทำไมคนพวกนี้ถึงมาทำร้ายคนงานของเขาได้ ว่าแล้วชายหนุ่มก็ควักปืนออกมาก่อนจะยิงขึ้นฟ้าสองนัด ทำให้เหตุการณ์ความวุ่นวายตรงหน้า มันหยุดชะงักทันที พอชายฉกรรจ์สองคนรู้ว่าบุคคลที่มาใหม่มีปืน และกำลังใช้อาวุธปืนเล็งมาที่พวกเขา พวกมันก็หยุดการกระทำทันที

"พวกมึงกล้ามาทำอย่างนี้ในไร่กูได้ยังไง" ภูผาตวาดออกไปเสียงดัง นิ้วของเขาพร้อมที่จะลั่นไกปืนทันที เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก ภาพที่เขาเห็นตอนนี้มันยิ่งทำให้เขาอารมณ์เสียมากกว่าเดิม มันเหมือนกับว่าพวกมันเข้ามาเหยียบจมูกเขาในถิ่นของเขา

"ไอ้สารเลวนี่ยืมเงินเจ้านายของพวกกูมา แล้วมันไม่มีปัญญาคืน มึงจะให้พวกกูทำยังไง" หนึ่งในชายฉกรรจ์เอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจเช่นกัน แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ ด้วยเพราะกลัวว่าปลายกระบอกปืนที่เล็งมาอยู่นั้นจะมีกระสุนลั่นออกมา ทำให้เขาได้รับอันตรายถึงชีวิต แต่ถ้าจะให้เขายอมจำนนแล้วออกไปจากที่นี่ง่ายๆ เขาก็ไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่นอน