สองชั่วโมงต่อมา
“อ๊ะ อื้อออ ค คุณเพทาย หนูไม่ไหวแล้วค่ะ หยุดก่อนได้ไหม” ฉันเอ่ยบอกคนตรงหน้าเสียงสั่น ในขณะที่เขานั้นยังคงจับฉันกระแทกไปทั่วทุกมุมห้องอยู่ตอนนี้
“อีกนิดอลิซ อีกนิดเดียว ซี๊ดดด”
ปึกปึกปึก!!
แล้วเขาก็อัดกระแทกแก่นกายของเขาอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่แบบนั้น ก่อนที่ฉันจะรับรู้ได้ถึงน้ำอุ่นๆ ที่มันพุ่งเข้ามาในตัวของฉันเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
“พอแล้วได้ไหมคะ หนูไม่ไหวจริงๆ นะ” ถ้าขืนเขายังไม่ยอมหยุด คืนนี้ฉันได้ตายคาเตียงจริงๆ แน่ เพราะแรงกระแทกของเขามันรุนแรงกว่าทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา
“เลิกพยศแล้วเหรอ?”
“หนูเปล่า”
“หึ เอาโทรศัพท์เธอมา” เขายื่นมือมาตรงหน้า หลังจากที่ยอมถอนเจ้าอนาคอนด้าออกจากร่องสาวของฉัน
“อยู่ในกางเกงค่ะ” กางเกงที่เขาเป็นคนถอดแล้วโยนทิ้งไปข้างล่างเตียงเองกับมือ
คนตรงหน้าเดินตรงไปยังเตียงนอน ที่มีเสื้อผ้ากระจัดกระจายอยู่หล่นอยู่เต็มพื้นห้อง ก่อนที่เขา
